ΚΣΕ Αγίου Νικολάου
Πριν από 13 χρόνια
Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010
Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010
Διαφορά 5ο αι.πX με 21ο αι.μX
Ελληνικό Δίκαιο που ίσχυε κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα, δηλαδή του Χρυσού Αιώνα της Δημοκρατίας της ...Ελλάδας μας.
Aναφέρεται εδώ η περίπτωση του πολίτη που ήθελε να γίνει βουλευτής. ο νόμος απαιτούσε τα εξής:
1) Να είναι Έλλην πολίτης
2) Nα κατέχει την Ελληνική θρησκεία και παιδεία
3) Nα ΜΗΝ είναι κίναιδος και
4) Να καταγραφεί ΟΛΗ η περιουσία του κυρίου, μέχρι και τα σανδάλια που φοράει, καθώς και η οικογενειακή του περιουσία.
Εάν τηρούνταν όλα αυτά τότε ο εν λόγω κύριος, μπορούσε να γίνει βουλευτής.
Αν ο κύριος αυτός πρότεινε και περνούσε νόμο ο οποίος αποδεικνυόταν οικονομικά ζημιογόνος για την Αθήνα,
τότε έπρεπε να κατασχεθεί από την καταγεγραμμένη περιουσία του, όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Αθήνα.
Αν δεν έφθανε η περιουσία του τότε έπρεπε να κατασχεθεί ΟΛΗ η περιουσία του (μέχρι και τα σανδάλια που κατεγράφησαν) και το υπόλοιπο
που αδυνατεί να καλύψει να το εξοφλήσει ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ.
Αν ο νόμος που πρότεινε και πέρασε ο κύριος αυτός, ζημίωνε ΗΘΙΚΑ την
Αθήνα η ποινή ήταν :
AΥΘΗΜΕΡΟΝ ΤΕΛΕΥΘΗΣΑΤΩ !!!
5ος π.Χ. ΑΙΩΝΑΣ -- ΧΡΥΣΟYΣ ΑΙΩΝ 21ος μ.Χ.
Έτσι γίνονται οι χρυσοί οι αιώνες........
Aναφέρεται εδώ η περίπτωση του πολίτη που ήθελε να γίνει βουλευτής. ο νόμος απαιτούσε τα εξής:
1) Να είναι Έλλην πολίτης
2) Nα κατέχει την Ελληνική θρησκεία και παιδεία
3) Nα ΜΗΝ είναι κίναιδος και
4) Να καταγραφεί ΟΛΗ η περιουσία του κυρίου, μέχρι και τα σανδάλια που φοράει, καθώς και η οικογενειακή του περιουσία.
Εάν τηρούνταν όλα αυτά τότε ο εν λόγω κύριος, μπορούσε να γίνει βουλευτής.
Αν ο κύριος αυτός πρότεινε και περνούσε νόμο ο οποίος αποδεικνυόταν οικονομικά ζημιογόνος για την Αθήνα,
τότε έπρεπε να κατασχεθεί από την καταγεγραμμένη περιουσία του, όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Αθήνα.
Αν δεν έφθανε η περιουσία του τότε έπρεπε να κατασχεθεί ΟΛΗ η περιουσία του (μέχρι και τα σανδάλια που κατεγράφησαν) και το υπόλοιπο
που αδυνατεί να καλύψει να το εξοφλήσει ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ.
Αν ο νόμος που πρότεινε και πέρασε ο κύριος αυτός, ζημίωνε ΗΘΙΚΑ την
Αθήνα η ποινή ήταν :
AΥΘΗΜΕΡΟΝ ΤΕΛΕΥΘΗΣΑΤΩ !!!
5ος π.Χ. ΑΙΩΝΑΣ -- ΧΡΥΣΟYΣ ΑΙΩΝ 21ος μ.Χ.
Έτσι γίνονται οι χρυσοί οι αιώνες........
Τρίτη 16 Μαρτίου 2010
Ένας νεοεκλεγείς βουλευτής βγάζει σ' ένα ΜΗΝΑ όσα βγάζει ένας μέσος ιδιωτικός υπάλληλος σε ένα ΧΡΟΝΟ !!!
Μπορεί τίτλοι ευγενείας ή διάκρισης να μην απονέμονται και να μην αναγνωρίζονται σε Έλληνες πολίτες, μηδενός εξαιρουμένου, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα, τα προνόμια των βουλευτών, όμως, τα οποία συνιστούν οι κάθε λογής παροχές, επιδόματα και ατέλειες που τους προσφέρονται, προφανώς δεν συνάδουν με μια άλλη ρητή συνταγματική επιταγή που ορίζει ότι οι έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους.
Η «έκπληξη» που περίμενε τους νεοεκλεγέντες βουλευτές οι οποίοι διάβηκαν εσχάτως το κατώφλι του Κοινοβουλίου ήταν το δίχως άλλο τα προνόμια που διαχρονικά απολαμβάνουν και εκκινούν από τη βουλευτική αποζημίωση και τις φορολογικές «διευκολύνσεις» και φθάνουν ως το επίδομα οικογενειακών βαρών, την ατέλεια των κινητών τηλεφώνων και τη χρονομίσθωση πολυτελών αυτοκινήτων υψηλού κυβισμού.
1. Η βουλευτική αποζημίωση
Θυμάστε το σάλο που είχε ξεσπάσει για τις υπέρογκες αυξήσεις των δικαστικών;
Όλοι ανεξαιρέτως οι βουλευτές δικαιούνται αποζημίωση ίση με το σύνολο των πάσης φύσεως μηνιαίων αποδοχών του ανώτατου δικαστικού λειτουργού, δηλαδή περί τις 8.500 ευρώ, ενώ ως γνωστόν με κάθε αύξηση των αποδοχών των δικαστικών αυξάνεται και ο βασικός μισθός τους, ως εκ τούτου έχουν να ελπίζουν και οι εκπρόσωποι του λαού σε καμιά αυξησούλα.
Οι κρατήσεις στις οποίες υπόκειται η βουλευτική αποζημίωση είναι 6,67% για τον κλάδο σύνταξης και ως 20% υπέρ κόμματος (κάθε βουλευτής δηλώνει εγγράφως το ποσοστό που επιθυμεί να παρακρατείται και το οποίο πρέπει να συμπίπτει με το ποσοστό που έχει ζητήσει το κόμμα του: η ΝΔ και το ΠαΣοΚ έχουν ορίσει την κράτηση αυτή σε 10%, ενώ το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ σε 20%, ενώ υπέρ του Δημοσίου για υγειονομική περίθαλψη είναι 2,55% (200 ευρώ περίπου) και υπέρ του Λογαριασμού Αλληλοβοηθείας Βουλευτών και Ευρωβουλευτών παρακρατούνται τρία ευρώ τον μήνα (και 30 ευρώ εφάπαξ από τους νεοεκλεγέντες).
Κατά τα λοιπά και οι εθνικοί αντιπρόσωποι λαμβάνουν δώρο Χριστουγέννων ίσο με το ύψος των μηνιαίων απολαβών τους, δώρο Πάσχα και επίδομα αδείας κατά το ήμισυ.
Όσον αφορά τη φορολογία της βουλευτικής αποζημίωσης γίνεται αυτοτελώς και σε ολόκληρο το ποσό, δηλαδή το εισόδημά τους αυτό δεν προστίθεται κατά την εκκαθάριση στα άλλα εισοδήματα που έχουν και για τα οποία φορολογούνται.
Για τη συμμετοχή τους στις κοινοβουλευτικές επιτροπές και στα θερινά τμήματα της Βουλής οι παρόντες στις συνεδριάσεις των επιτροπών λαμβάνουν αποζημίωση που κυμαίνεται από 500 έως και 5000 ευρώ για τα μέλη των αποστολών της Βουλής στο εξωτερικό που επίσης δικαιούνται αποζημίωσηδίχως βέβαια να φορολογούνται τα ποσά αυτά.
Επίσης σε όσους βουλευτές έχουν αναστείλει την άσκηση του επαγγέλματός τους, όπως επιβάλλει άλλωστε το ασυμβίβαστο, καταβάλλονται κανονικά οι εισφορές κατά τη διάρκεια της βουλευτικής θητείας τους για κύρια σύνταξη, επικουρική ασφάλιση και πρόνοια στους ασφαλιστικούς φορείς που υπάγονταν (από 1.1.2003) προτού εκλεγούν και μάλιστα με χρήματα που βαρύνουν εξ ολοκλήρου τον προϋπολογισμό της Βουλής, δηλαδή τον Έλληνα φορολογούμενο.
2. Οι παροχές για τα έξοδα
Οι βουλευτές λαμβάνουν επίδομα οργάνωσης γραφείου, το οποίο κατανέμεται ως εξής:
Για τους βουλευτές Επικρατείας, Α' και Β' Αθηνών, Α' και Β' Πειραιώς είναι ίσο με το 20% της αποζημίωσής τους (έξτρα δηλαδή άλλα 1500 ευρώ περίπου) και για τους βουλευτές της περιφέρειας είναι ίσο με το 25% (δηλαδή άλλα 2.000 ευρώ περίπου). Ποσά τα οποία επίσης είναι αφορολόγητα.
Επίσης τους παρέχεται επίδομα οικογενειακών βαρών βάσει δήλωσης για την οικογενειακή κατάστασή τους, ισχύει ό,τι για τους δημόσιους υπαλλήλους: 10% για τον έγγαμο και 5% για κάθε παιδί.
Αναφορικά με τα έξοδα κίνησης στους βουλευτές Επικρατείας, Α' και Β' Αθηνών, Α' και Β' Πειραιώς, αλλά και σε όσους οι περιφέρειες διαθέτουν αεροπορική σύνδεση με την Αθήνα καταβάλλεται το ποσό των 450 ευρώ, στους βουλευτές των οποίων οι περιφέρειες είναι πιο κοντά στην πρωτεύουσα καταβάλλονται 600 ευρώ και σε όσους οι περιφέρειες βρίσκονται μακριά καταβάλλονται 750 ευρώ, ενώ στους βουλευτές Κυκλάδων και Δωδεκανήσου καταβάλλεται το ποσό των 1.000 ευρώ.
Για τις μετακινήσεις τους με τον σιδηρόδρομο ή τα υπεραστικά λεωφορεία ή τα πλοία των εσωτερικών γραμμών υπάρχει ατέλεια ενώ για τους βουλευτές της περιφέρειας διατίθενται ετησίως 104 εντολές μετακίνησής τους αεροπορικώς.
Όσον αφορά τα αυτοκίνητα που παρέχονται στους βουλευτές, αυτό γίνεται μέσω σύμβασης χρηματοδοτικής μίσθωσης με εταιρεία Leasing έτσι ώστε να τα αλλάζουν συνεχώς και να κυκλοφορούν πάντα με καινούργια μοντέλα.
3. Οι ατέλειες και τα έσοδα
Για τις γνωστές επιστολές που λαμβάνουν οι πολίτες από τους εκλεγμένους εκπροσώπους τους καταβάλλεται στους βουλευτές κάθε μήνα ποσό που αντιστοιχεί σε 1.000 επιστολές και διπλασιάζεται φυσικά τα Χριστούγεννα και το Πάσχα.
Όσον αφορά τα τηλέφωνα που χρησιμοποιούν ατελώς, υπάρχουν και εδώ κάποιες διαβαθμίσεις: στους βουλευτές Επικρατείας, Α' και Β' Αθηνών, Α' και Β' Πειραιώς παρέχονται επτά τηλεφωνικές συνδέσεις, ενώ στους υπολοίπους, οκτώ.
Η ατέλεια βαρύνει βεβαίως τη Βουλή μέχρι του συνολικού ποσού των 13.500 ευρώ ετησίως για κάθε βουλευτή και για το σύνολο των συνδέσεων, ενώ καλύπτει και γραμμή Internet.
Σχετικά με την κινητή τηλεφωνία κάθε βουλευτής δικαιούται μία γραμμή σύνδεσης με εταιρεία της επιλογής του και η Βουλή τού καλύπτει μηνιαίως ως 250 ευρώ πλέον των παγίων τελών.
Οι εξ επαρχίας βουλευτές για τη στέγασή τους δικαιούνται να μένουν σε ξενοδοχείο ή να μισθώνουν οικία στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας και ναλαμβάνουν μηνιαίως άλλα 1.500 ευρώ.
Τέλος, η Βουλή μισθοδοτεί και έναν επιστημονικό συνεργάτη για κάθε βουλευτή, ο οποίος και τον προσλαμβάνει με την προϋπόθεση ότι θα απασχολείται πλήρως.
Επίσης κάθε βουλευτής έχει το δικαίωμα να αποσπά τρεις συνεργάτες από το Δημόσιο, ενώ του διατίθεται και ένας αστυνομικός για την προσωπική φρούρησή του.
Συμπερασματικά, τα μηνιαία βασικά έσοδα ενός βουλευτή κυμαίνονται από 8.500 έως 10.000 ευρώ κατά μέσο όρο (καθαρές απολαβές), αναλόγως των συμμετοχών του στις επιτροπές, των χρημάτων που παρακρατούνται υπέρ του κόμματος, κ.ο.κ.
Δηλαδή μόνο οι βασικές απολαβές ενός βουλευτή ετησίως κυμαίνονται μεταξύ 102.000 - 120.000 ευρώ.
Ο διακανονισμός 35 εκατομμύρια ευρώ για τηλεφωνικά τέλη!
Μια μεγάλη οικονομική εκκρεμότητα η οποία οδεύει προς ευνοϊκή για τους «μπαταχτσήδες» βουλευτές ρύθμιση είναι τα τηλεφωνικά χρέη που άφησαν κατά την περασμένη κοινοβουλευτική περίοδο. Πρόκειται για υπέρογκα ποσά που το 2005, επί Προεδρίας της κυρίας Άννας Μπενάκη-Ψαρούδα, έφθαναν στα 35.000.000 ευρώ(!) τα οποία αναλαμβάνει να ξεχρεώσει η Βουλή με διακανονισμό.
Πρόκειται φυσικά για χρήματα που θα βαρύνουν τον προϋπολογισμό της Βουλής, δηλαδή τους Έλληνες φορολογουμένους.
Παράλληλα δίδεται η δυνατότητα στους βουλευτές να προμηθευτούν με χρήματα της Βουλής τηλεπικοινωνιακό υλικό και εξοπλισμό πληροφορικής.
Τώρα έχουμε μια πληρέστερη εικόνα των βασικών αποδοχών ενός βουλευτή
Είναι πολλά...;;;;;;
Πάντως, στους βουλευτές φαίνονται λίγα. Καταλαβαίνετε τώρα γιατί "σκίζονται" για τον ψήφο σας ;;;; Μα, φυσικά, για το καλό του τόπου!
Βέβαια όλα τα παραπάνω ισχύουν για όλους τους βουλευτές, αυτοί που αναλαμβάνουν υφυπουργοί και υπουργοί έχουν αυτονόητα περισσότερα προνόμια.
Επίσης εννοείται πως κανείς τους ποτέ δεν θα σκεφτεί το προσωπικό συμφέρον δηλαδή τίποτα έξτρα... ρουσφετάκια, σκανδαλάκια και τέτοια αποτρόπαια...
Και μετά... κάποιοι εκφράζουν την απορία τους για την σαθρότητα του πολιτικού συστήματος
Η «έκπληξη» που περίμενε τους νεοεκλεγέντες βουλευτές οι οποίοι διάβηκαν εσχάτως το κατώφλι του Κοινοβουλίου ήταν το δίχως άλλο τα προνόμια που διαχρονικά απολαμβάνουν και εκκινούν από τη βουλευτική αποζημίωση και τις φορολογικές «διευκολύνσεις» και φθάνουν ως το επίδομα οικογενειακών βαρών, την ατέλεια των κινητών τηλεφώνων και τη χρονομίσθωση πολυτελών αυτοκινήτων υψηλού κυβισμού.
1. Η βουλευτική αποζημίωση
Θυμάστε το σάλο που είχε ξεσπάσει για τις υπέρογκες αυξήσεις των δικαστικών;
Όλοι ανεξαιρέτως οι βουλευτές δικαιούνται αποζημίωση ίση με το σύνολο των πάσης φύσεως μηνιαίων αποδοχών του ανώτατου δικαστικού λειτουργού, δηλαδή περί τις 8.500 ευρώ, ενώ ως γνωστόν με κάθε αύξηση των αποδοχών των δικαστικών αυξάνεται και ο βασικός μισθός τους, ως εκ τούτου έχουν να ελπίζουν και οι εκπρόσωποι του λαού σε καμιά αυξησούλα.
Οι κρατήσεις στις οποίες υπόκειται η βουλευτική αποζημίωση είναι 6,67% για τον κλάδο σύνταξης και ως 20% υπέρ κόμματος (κάθε βουλευτής δηλώνει εγγράφως το ποσοστό που επιθυμεί να παρακρατείται και το οποίο πρέπει να συμπίπτει με το ποσοστό που έχει ζητήσει το κόμμα του: η ΝΔ και το ΠαΣοΚ έχουν ορίσει την κράτηση αυτή σε 10%, ενώ το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ σε 20%, ενώ υπέρ του Δημοσίου για υγειονομική περίθαλψη είναι 2,55% (200 ευρώ περίπου) και υπέρ του Λογαριασμού Αλληλοβοηθείας Βουλευτών και Ευρωβουλευτών παρακρατούνται τρία ευρώ τον μήνα (και 30 ευρώ εφάπαξ από τους νεοεκλεγέντες).
Κατά τα λοιπά και οι εθνικοί αντιπρόσωποι λαμβάνουν δώρο Χριστουγέννων ίσο με το ύψος των μηνιαίων απολαβών τους, δώρο Πάσχα και επίδομα αδείας κατά το ήμισυ.
Όσον αφορά τη φορολογία της βουλευτικής αποζημίωσης γίνεται αυτοτελώς και σε ολόκληρο το ποσό, δηλαδή το εισόδημά τους αυτό δεν προστίθεται κατά την εκκαθάριση στα άλλα εισοδήματα που έχουν και για τα οποία φορολογούνται.
Για τη συμμετοχή τους στις κοινοβουλευτικές επιτροπές και στα θερινά τμήματα της Βουλής οι παρόντες στις συνεδριάσεις των επιτροπών λαμβάνουν αποζημίωση που κυμαίνεται από 500 έως και 5000 ευρώ για τα μέλη των αποστολών της Βουλής στο εξωτερικό που επίσης δικαιούνται αποζημίωσηδίχως βέβαια να φορολογούνται τα ποσά αυτά.
Επίσης σε όσους βουλευτές έχουν αναστείλει την άσκηση του επαγγέλματός τους, όπως επιβάλλει άλλωστε το ασυμβίβαστο, καταβάλλονται κανονικά οι εισφορές κατά τη διάρκεια της βουλευτικής θητείας τους για κύρια σύνταξη, επικουρική ασφάλιση και πρόνοια στους ασφαλιστικούς φορείς που υπάγονταν (από 1.1.2003) προτού εκλεγούν και μάλιστα με χρήματα που βαρύνουν εξ ολοκλήρου τον προϋπολογισμό της Βουλής, δηλαδή τον Έλληνα φορολογούμενο.
2. Οι παροχές για τα έξοδα
Οι βουλευτές λαμβάνουν επίδομα οργάνωσης γραφείου, το οποίο κατανέμεται ως εξής:
Για τους βουλευτές Επικρατείας, Α' και Β' Αθηνών, Α' και Β' Πειραιώς είναι ίσο με το 20% της αποζημίωσής τους (έξτρα δηλαδή άλλα 1500 ευρώ περίπου) και για τους βουλευτές της περιφέρειας είναι ίσο με το 25% (δηλαδή άλλα 2.000 ευρώ περίπου). Ποσά τα οποία επίσης είναι αφορολόγητα.
Επίσης τους παρέχεται επίδομα οικογενειακών βαρών βάσει δήλωσης για την οικογενειακή κατάστασή τους, ισχύει ό,τι για τους δημόσιους υπαλλήλους: 10% για τον έγγαμο και 5% για κάθε παιδί.
Αναφορικά με τα έξοδα κίνησης στους βουλευτές Επικρατείας, Α' και Β' Αθηνών, Α' και Β' Πειραιώς, αλλά και σε όσους οι περιφέρειες διαθέτουν αεροπορική σύνδεση με την Αθήνα καταβάλλεται το ποσό των 450 ευρώ, στους βουλευτές των οποίων οι περιφέρειες είναι πιο κοντά στην πρωτεύουσα καταβάλλονται 600 ευρώ και σε όσους οι περιφέρειες βρίσκονται μακριά καταβάλλονται 750 ευρώ, ενώ στους βουλευτές Κυκλάδων και Δωδεκανήσου καταβάλλεται το ποσό των 1.000 ευρώ.
Για τις μετακινήσεις τους με τον σιδηρόδρομο ή τα υπεραστικά λεωφορεία ή τα πλοία των εσωτερικών γραμμών υπάρχει ατέλεια ενώ για τους βουλευτές της περιφέρειας διατίθενται ετησίως 104 εντολές μετακίνησής τους αεροπορικώς.
Όσον αφορά τα αυτοκίνητα που παρέχονται στους βουλευτές, αυτό γίνεται μέσω σύμβασης χρηματοδοτικής μίσθωσης με εταιρεία Leasing έτσι ώστε να τα αλλάζουν συνεχώς και να κυκλοφορούν πάντα με καινούργια μοντέλα.
3. Οι ατέλειες και τα έσοδα
Για τις γνωστές επιστολές που λαμβάνουν οι πολίτες από τους εκλεγμένους εκπροσώπους τους καταβάλλεται στους βουλευτές κάθε μήνα ποσό που αντιστοιχεί σε 1.000 επιστολές και διπλασιάζεται φυσικά τα Χριστούγεννα και το Πάσχα.
Όσον αφορά τα τηλέφωνα που χρησιμοποιούν ατελώς, υπάρχουν και εδώ κάποιες διαβαθμίσεις: στους βουλευτές Επικρατείας, Α' και Β' Αθηνών, Α' και Β' Πειραιώς παρέχονται επτά τηλεφωνικές συνδέσεις, ενώ στους υπολοίπους, οκτώ.
Η ατέλεια βαρύνει βεβαίως τη Βουλή μέχρι του συνολικού ποσού των 13.500 ευρώ ετησίως για κάθε βουλευτή και για το σύνολο των συνδέσεων, ενώ καλύπτει και γραμμή Internet.
Σχετικά με την κινητή τηλεφωνία κάθε βουλευτής δικαιούται μία γραμμή σύνδεσης με εταιρεία της επιλογής του και η Βουλή τού καλύπτει μηνιαίως ως 250 ευρώ πλέον των παγίων τελών.
Οι εξ επαρχίας βουλευτές για τη στέγασή τους δικαιούνται να μένουν σε ξενοδοχείο ή να μισθώνουν οικία στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας και ναλαμβάνουν μηνιαίως άλλα 1.500 ευρώ.
Τέλος, η Βουλή μισθοδοτεί και έναν επιστημονικό συνεργάτη για κάθε βουλευτή, ο οποίος και τον προσλαμβάνει με την προϋπόθεση ότι θα απασχολείται πλήρως.
Επίσης κάθε βουλευτής έχει το δικαίωμα να αποσπά τρεις συνεργάτες από το Δημόσιο, ενώ του διατίθεται και ένας αστυνομικός για την προσωπική φρούρησή του.
Συμπερασματικά, τα μηνιαία βασικά έσοδα ενός βουλευτή κυμαίνονται από 8.500 έως 10.000 ευρώ κατά μέσο όρο (καθαρές απολαβές), αναλόγως των συμμετοχών του στις επιτροπές, των χρημάτων που παρακρατούνται υπέρ του κόμματος, κ.ο.κ.
Δηλαδή μόνο οι βασικές απολαβές ενός βουλευτή ετησίως κυμαίνονται μεταξύ 102.000 - 120.000 ευρώ.
Ο διακανονισμός 35 εκατομμύρια ευρώ για τηλεφωνικά τέλη!
Μια μεγάλη οικονομική εκκρεμότητα η οποία οδεύει προς ευνοϊκή για τους «μπαταχτσήδες» βουλευτές ρύθμιση είναι τα τηλεφωνικά χρέη που άφησαν κατά την περασμένη κοινοβουλευτική περίοδο. Πρόκειται για υπέρογκα ποσά που το 2005, επί Προεδρίας της κυρίας Άννας Μπενάκη-Ψαρούδα, έφθαναν στα 35.000.000 ευρώ(!) τα οποία αναλαμβάνει να ξεχρεώσει η Βουλή με διακανονισμό.
Πρόκειται φυσικά για χρήματα που θα βαρύνουν τον προϋπολογισμό της Βουλής, δηλαδή τους Έλληνες φορολογουμένους.
Παράλληλα δίδεται η δυνατότητα στους βουλευτές να προμηθευτούν με χρήματα της Βουλής τηλεπικοινωνιακό υλικό και εξοπλισμό πληροφορικής.
Τώρα έχουμε μια πληρέστερη εικόνα των βασικών αποδοχών ενός βουλευτή
Είναι πολλά...;;;;;;
Πάντως, στους βουλευτές φαίνονται λίγα. Καταλαβαίνετε τώρα γιατί "σκίζονται" για τον ψήφο σας ;;;; Μα, φυσικά, για το καλό του τόπου!
Βέβαια όλα τα παραπάνω ισχύουν για όλους τους βουλευτές, αυτοί που αναλαμβάνουν υφυπουργοί και υπουργοί έχουν αυτονόητα περισσότερα προνόμια.
Επίσης εννοείται πως κανείς τους ποτέ δεν θα σκεφτεί το προσωπικό συμφέρον δηλαδή τίποτα έξτρα... ρουσφετάκια, σκανδαλάκια και τέτοια αποτρόπαια...
Και μετά... κάποιοι εκφράζουν την απορία τους για την σαθρότητα του πολιτικού συστήματος
Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010
Μας δουλεύουν...
Τρίτη, 02 Μάρτιος 2010
«Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ' το τραπέζι κηρύχνουν τη λιτότητα. Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα ζητάν θυσίες. Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους για τις μεγάλες εποχές που θα 'ρθουν.»
Μπέρτολτ Μπρέχτ
"Επιτέλους"! Αυτό αναφώνησε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημ. Δασκαλόπουλος, μετά το πρόσφατο διάγγελμα του πρωθυπουργού. Ενθουσιάστηκε από τη σκληρότητα των μέτρων που εξαγγέλθηκαν. Τώρα που μπήκαμε σε επιτήρηση θα πλέει σε πελάγη ευτυχίας. Τον περασμένο Οκτώβριο βρέθηκε σε μια έκθεση στο Λονδίνο κι αγόρασε ένα πίνακα 1,5 εκατ. $. Όσα θα βγάλει ένας εκπαιδευτικός δουλεύοντας 60 χρόνια ή ένας εμποροϋπάλληλος δουλεύοντας 80 χρόνια ! Είναι να μη χαίρεται με τη σκληρή λιτότητα (των εργαζομένων) και με την επιτήρηση;
Στην ελληνική κοινωνία υπάρχει συσσωρευμένος τεράστιος πλούτος κι εμείς πρέπει πάλι να πληρώσουμε για χρέη που ποτέ δεν δημιουργήσαμε. Τα ταμεία είναι άδεια αλλά και οι τσέπες μας επίσης. Ποιοι έχουν τέλος πάντων τα λεφτά;
Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα :
* Τα τελευταία 12 χρόνια το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 60%. Αφού το δικό μας - των εργαζομένων - εισόδημα δεν αυξήθηκε καθόλου, ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΟΛΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ;
* 30.000 ελληνικές οικογένειες διαθέτουν στα τμήματα private banking των τραπεζών περίπου 50 δις ¤ ενώ άλλα 40 δις έχουν καταθέσει έλληνες πολίτες στο εξωτερικό. Μάλλον δημόσιοι υπάλληλοι θα 'ναι.
* Μόνο οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες είχαν κέρδη: 11,8 δις ¤ το 2009, 10 δις το 2008 και 11,3 δις το 2007. Η Εθνική Τράπεζα την τελευταία πενταετία είχε κέρδη 6,3 δις ¤. Το 2009 η ΔΕΗ πραγματοποίησε κέρδη 1,1 δις ενώ προέβλεπε ο προϋπολογισμός της 531 εκατ. ¤.
* Ελληνικές επιχειρήσεις (υπολογίζονται 4.000) έχουν επενδύσει σχεδόν 20 δις ¤ στο εξωτερικό, από τα οποία τα 16 δις στα Βαλκάνια.
* Την τετραετία 2004 - 2008 χαρίστηκαν πάνω από 9 δις ¤ σε περίπου 50.000 επιχειρήσεις ( τα 5,1 δις από τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών από 35% σε 25% και 3,5 δις από τις δυο ρυθμίσεις περαίωσης ανέλεγκτων χρήσεων.)
* Υπάρχουν 10.000 υπεράκτιες (offshore) εταιρείες ελληνικών συμφερόντων που διακινούν γύρω στα 500 δις ¤ και το δημόσιο χάνει ετησίως από φόρους 6 δις.
* Κάθε χρόνο οι καταναλωτές πληρώνουν και οι επιχειρήσεις εισπράττουν αλλά δεν αποδίδουν περί τα 6 με 6,5 δις ¤ από ΦΠΑ.
* Η εισφοροδιαφυγή φτάνει τα 8 δις ¤ ετησίως.
* Πάνω από 5.000 επιχειρήσεις οφείλουν 31 δις ¤ στο δημόσιο.
* Οι έλληνες εφοπλιστές αγόρασαν το 2009 -χρονιά κρίσης- 164 μεταχειρισμένα πλοία διαθέτοντας 3,16 δις $. Μικρό ποσό για τους εφοπλιστές. Ο ελληνικός εφοπλισμός ελέγχει σχεδόν το 20% του παγκόσμιου στόλου και το 40,9% της κοινοτικής ναυτιλίας. Αν και αποτελεί παγκόσμια δύναμη στηρίζεται σημαντικά από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Η Εθνική Τράπεζα τους έχει δανείσει 3,5 δις ¤, η Πειραιώς 2 δις ¤ κι ακολουθούν οι υπόλοιπες. Με τις δικές μας, τις λαϊκές αποταμιεύσεις - καταθέσεις οι τράπεζες χρηματοδοτούν το «θαύμα» της ελληνικής ναυτιλίας.
* Κι επειδή είμαστε παραδοσιακά ναυτική χώρα δεν θα μπορούσε να υστερούμε και σε κότερα, θαλαμηγούς κλπ. Ο Θοδ. και Γιάννα Αγγελοπούλου πούλησαν τη θαλαμηγό τους -που ήταν η καλύτερη στη χώρα- κι αγόρασαν ένα υπερσύγχρονο mega yacht μήκους 85,6 μέτρων κι αξίας 150 εκατομ. $. Ο εφοπλιστής Προκοπίου έχει παραγγείλει θαλαμηγό 106 μέτρων και αξίας πάνω από 100 εκατ.$. Ο Π. Δράγνης έχει κότερο 82 μέτρα . Έχει γραφτεί ότι η θαλαμηγός του Μελισσανίδη κοστίζει 65 εκ. , του Κούστα 60 εκ. , του Βαφειά το ίδιο κι ακολουθούν άλλοι με ακριβότερα κι άλλοι με φθηνότερα κότερα, όπως Κοπελούζος, Πατέρας, Τσάκος, Αλαφούζος, Δημ. Κωστόπουλος, Ρέστης, Βασιλάκης, Κοντομηνάς, Μαρινόπουλος κλπ. Ο Σπ. Λάτσης νοικιάζει την 117 μέτρων «Τurama», σε μη έχοντες κότερο επιχειρηματίες, αντί 90.000 ¤ τη μέρα !
* Μη νομίσετε ότι υστερούμε και στον αέρα. Διακόσια είκοσι ιδιωτικά αεροπλάνα είναι καταγεγραμμένα στα ελληνικά νηολόγια (χώρια όσα είναι σε νηολόγια του εξωτερικού ). Η Μαρ. Λάτση έχει 3 ιδιωτικά τζετ (Boeing 757, Boeing 737 και Gulfstream IV), o Βγενόπουλος 2 (Cesna και Falcon 900), o M.Κυριακού ένα και καλό αξίας 50 εκ. , ο Ρέστης ένα των 47 εκ. , ο Κόκκαλης, ο Μελισσανίδης, ο Τσακίρης, ο Μαρινάκης, ο Θοδ. κι η Γ. Αγγελοπούλου και πολλοί άλλοι. Τα έξοδα συντήρησης ενός τέτοιου αεροσκάφους φτάνουν το χρόνο 1 με 1,5 εκατ. ¤ !
* Ο Λ. Λαυρεντιάδης ξόδεψε το Δεκέμβρη 70 εκ. ¤ κι αγόρασε το 31,3% της Proton Bank αφού πρωτύτερα είχε δώσει 36 εκ. για το 50% του γηπέδου Καραϊσκάκη και άλλα 86 εκ. για να επαναγοράσει τη «Νεοχημική», από την πολυεθνική Carlyle. Έδωσε και κάτι «ψιλά» για ν' αποκτήσει μερτικό σε κάποια από τα μεγαλύτερα ΜΜΕ της χώρας (13,53% στον Πήγασο, που ελέγχει ΜEGA και Έθνος, 9,62% στην Ελευθεροτυπία, κι ελέγχει Flash 9.61, Espresso, City Press, Αthens News, Σφήνα, Ισοτιμία κλπ). Ο Β. Ρέστης αγόρασε το πιο αναγνωρίσιμο τουριστικό αξιοθέατο του Μαυροβουνίου, το νησάκι του Αγ. Στεφάνου, ξοδεύοντας 30 εκ. ¤ και σχεδιάζει να επενδύσει 50 εκ. χτίζοντας βίλες σε αυτό.
* Έρευνα του Hotels.com (καλοκαίρι 2009) έδειξε πως η ακριβότερη σουϊτα στον κόσμο νοικιάζεται 50.000$ και είναι του Grand Resort στο Λαγονήσι Αττικής!
* Σύμφωνα με στοιχεία του ΕΟΤ, από το Μάρτη του 2005 ως τον Οκτώβρη του 2009, είχαν υπαχθεί στον αναπτυξιακό νόμο (Ν. 3290/04) 1790 επενδύσεις ξενοδόχων προϋπολογισμού 5,7 δις ¤ και επιδοτήθηκαν με 2,5 δις ¤. Δηλαδή το 44% ήταν από δικά μας λεφτά. Τζάμπα επενδυτές μιας και τα υπόλοιπα είναι δανεικά από τις δικές μας καταθέσεις στις τράπεζες.
* Πάνω που πήγαν να μας πείσουν πως «δεν υπάρχει σάλιο» και λίγο μετά την ανακοίνωση της επιτήρησης, πληροφορηθήκαμε ότι αγοράζουμε 6 γαλλικές φρεγάτες κόστους 2,5 δις ¤, για να υπερασπίζουν τα «εθνικά μας δίκαια» ανοιχτά της Σομαλίας και στον Περσικό κόλπο.
Δεν αναφέρομαι καθόλου στις μίζες και στα σκάνδαλα (Siemens, Βατοπαίδι, δομημένα ομόλογα, διαγραφή προστίμου 5,5 δις ¤ της «Ακρόπολης» κλπ) γιατί είναι γνωστά. ¶λλωστε έχει επιληφθεί κι η ελληνική ...«δικαιοσύνη».
Ούτε στα 28 δις ¤ που τέθηκαν στη διάθεση των τραπεζών και τώρα τα χρησιμοποιούν για να δανείσουν το κράτος σαν κοινοί τοκογλύφοι.
Μπορεί να ζούμε όλοι στην ίδια χώρα αλλά είμαστε δυο διαφορετικές χώρες, δυο διαφορετικοί και αντίθετοι κόσμοι. Δυο κόσμοι μέσα στην ίδια χώρα.
Από τη μια ο κόσμος μας: ανεργία, απολύσεις, τρομοκρατία κι εξευτελισμοί στους χώρους δουλειάς, ανασφάλιστη εργασία, μερική απασχόληση, προσωρινή απασχόληση, συντάξεις των 400¤ , μισθοί των 700 ¤, σύνταξη στα 67, δάνεια και κάρτες, τα φροντιστήρια των παιδιών, η βενζίνη στα 1,4 ¤, ο 14ος μισθός που κόβεται , η κατάργηση των συμβάσεων, ο φόβος κι η αγωνία για το αύριο.
Κι απ' την άλλη ο κόσμος τους: τραπεζίτες, επενδυτές, golden boys, βιομήχανοι κι εφοπλιστές, πολυτελείς επαύλεις, ιδιωτικά τζετ, θαλαμηγοί, χειροποίητες Bentley και θηριώδη Hummer, διαμάντια και τσάντες Luis Vitton και Hermes, η Μύκονος, το Κολωνάκι και η Εκάλη, σαλέ και σούσι μπαρ, χαριτωμένοι μόδιστροι και «καλλιτεχνάδες διανοούμενοι λινάτσες», όπως λένε κι οι Active Member. Ένας κόσμος σπατάλης, χλιδής , σαπίλας και παρακμής.
Τελικά λεφτά υπάρχουν αλλά όχι για μας. Είναι δικά μας αλλά δεν είναι για μας. Εμείς τα «γεννήσαμε» αλλά δε μας ανήκουν. Φταίμε όμως κι εμείς γιατί όπως λέει κι η παροιμία «αν δεν εγονάτιζε η καμήλα δεν τηνε φορτώνανε». Η επίθεση που δεχόμαστε από ΠΑΣΟΚ - ΝΔ -ΕΕ και κεφαλαιοκράτες (διεθνείς και εθνικούς) δε θα σταματήσει ποτέ από μόνη της. Τώρα πρέπει να αναχαιτίσουμε την επίθεση, τώρα να διεκδικήσουμε αναδιανομή του πλούτου, έξοδο από τη ληστρική Ε.Ε. του κεφαλαίου. Για να επιστρέψει πάνω από την Ευρώπη το φάντασμα που κάποτε πλανιόταν, όπως έλεγε ο Μαρξ. Για ν' αρχίσουν πάλι να τρέμουν οι ξεσαλωμένες, σήμερα, κυρίαρχες τάξεις.
Γιάννης Κυριακάκης
Οικονομολόγος, εκπαιδευτικός - Χανιά
«Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ' το τραπέζι κηρύχνουν τη λιτότητα. Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα ζητάν θυσίες. Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους για τις μεγάλες εποχές που θα 'ρθουν.»
Μπέρτολτ Μπρέχτ
"Επιτέλους"! Αυτό αναφώνησε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημ. Δασκαλόπουλος, μετά το πρόσφατο διάγγελμα του πρωθυπουργού. Ενθουσιάστηκε από τη σκληρότητα των μέτρων που εξαγγέλθηκαν. Τώρα που μπήκαμε σε επιτήρηση θα πλέει σε πελάγη ευτυχίας. Τον περασμένο Οκτώβριο βρέθηκε σε μια έκθεση στο Λονδίνο κι αγόρασε ένα πίνακα 1,5 εκατ. $. Όσα θα βγάλει ένας εκπαιδευτικός δουλεύοντας 60 χρόνια ή ένας εμποροϋπάλληλος δουλεύοντας 80 χρόνια ! Είναι να μη χαίρεται με τη σκληρή λιτότητα (των εργαζομένων) και με την επιτήρηση;
Στην ελληνική κοινωνία υπάρχει συσσωρευμένος τεράστιος πλούτος κι εμείς πρέπει πάλι να πληρώσουμε για χρέη που ποτέ δεν δημιουργήσαμε. Τα ταμεία είναι άδεια αλλά και οι τσέπες μας επίσης. Ποιοι έχουν τέλος πάντων τα λεφτά;
Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα :
* Τα τελευταία 12 χρόνια το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 60%. Αφού το δικό μας - των εργαζομένων - εισόδημα δεν αυξήθηκε καθόλου, ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΟΛΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ;
* 30.000 ελληνικές οικογένειες διαθέτουν στα τμήματα private banking των τραπεζών περίπου 50 δις ¤ ενώ άλλα 40 δις έχουν καταθέσει έλληνες πολίτες στο εξωτερικό. Μάλλον δημόσιοι υπάλληλοι θα 'ναι.
* Μόνο οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες είχαν κέρδη: 11,8 δις ¤ το 2009, 10 δις το 2008 και 11,3 δις το 2007. Η Εθνική Τράπεζα την τελευταία πενταετία είχε κέρδη 6,3 δις ¤. Το 2009 η ΔΕΗ πραγματοποίησε κέρδη 1,1 δις ενώ προέβλεπε ο προϋπολογισμός της 531 εκατ. ¤.
* Ελληνικές επιχειρήσεις (υπολογίζονται 4.000) έχουν επενδύσει σχεδόν 20 δις ¤ στο εξωτερικό, από τα οποία τα 16 δις στα Βαλκάνια.
* Την τετραετία 2004 - 2008 χαρίστηκαν πάνω από 9 δις ¤ σε περίπου 50.000 επιχειρήσεις ( τα 5,1 δις από τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών από 35% σε 25% και 3,5 δις από τις δυο ρυθμίσεις περαίωσης ανέλεγκτων χρήσεων.)
* Υπάρχουν 10.000 υπεράκτιες (offshore) εταιρείες ελληνικών συμφερόντων που διακινούν γύρω στα 500 δις ¤ και το δημόσιο χάνει ετησίως από φόρους 6 δις.
* Κάθε χρόνο οι καταναλωτές πληρώνουν και οι επιχειρήσεις εισπράττουν αλλά δεν αποδίδουν περί τα 6 με 6,5 δις ¤ από ΦΠΑ.
* Η εισφοροδιαφυγή φτάνει τα 8 δις ¤ ετησίως.
* Πάνω από 5.000 επιχειρήσεις οφείλουν 31 δις ¤ στο δημόσιο.
* Οι έλληνες εφοπλιστές αγόρασαν το 2009 -χρονιά κρίσης- 164 μεταχειρισμένα πλοία διαθέτοντας 3,16 δις $. Μικρό ποσό για τους εφοπλιστές. Ο ελληνικός εφοπλισμός ελέγχει σχεδόν το 20% του παγκόσμιου στόλου και το 40,9% της κοινοτικής ναυτιλίας. Αν και αποτελεί παγκόσμια δύναμη στηρίζεται σημαντικά από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Η Εθνική Τράπεζα τους έχει δανείσει 3,5 δις ¤, η Πειραιώς 2 δις ¤ κι ακολουθούν οι υπόλοιπες. Με τις δικές μας, τις λαϊκές αποταμιεύσεις - καταθέσεις οι τράπεζες χρηματοδοτούν το «θαύμα» της ελληνικής ναυτιλίας.
* Κι επειδή είμαστε παραδοσιακά ναυτική χώρα δεν θα μπορούσε να υστερούμε και σε κότερα, θαλαμηγούς κλπ. Ο Θοδ. και Γιάννα Αγγελοπούλου πούλησαν τη θαλαμηγό τους -που ήταν η καλύτερη στη χώρα- κι αγόρασαν ένα υπερσύγχρονο mega yacht μήκους 85,6 μέτρων κι αξίας 150 εκατομ. $. Ο εφοπλιστής Προκοπίου έχει παραγγείλει θαλαμηγό 106 μέτρων και αξίας πάνω από 100 εκατ.$. Ο Π. Δράγνης έχει κότερο 82 μέτρα . Έχει γραφτεί ότι η θαλαμηγός του Μελισσανίδη κοστίζει 65 εκ. , του Κούστα 60 εκ. , του Βαφειά το ίδιο κι ακολουθούν άλλοι με ακριβότερα κι άλλοι με φθηνότερα κότερα, όπως Κοπελούζος, Πατέρας, Τσάκος, Αλαφούζος, Δημ. Κωστόπουλος, Ρέστης, Βασιλάκης, Κοντομηνάς, Μαρινόπουλος κλπ. Ο Σπ. Λάτσης νοικιάζει την 117 μέτρων «Τurama», σε μη έχοντες κότερο επιχειρηματίες, αντί 90.000 ¤ τη μέρα !
* Μη νομίσετε ότι υστερούμε και στον αέρα. Διακόσια είκοσι ιδιωτικά αεροπλάνα είναι καταγεγραμμένα στα ελληνικά νηολόγια (χώρια όσα είναι σε νηολόγια του εξωτερικού ). Η Μαρ. Λάτση έχει 3 ιδιωτικά τζετ (Boeing 757, Boeing 737 και Gulfstream IV), o Βγενόπουλος 2 (Cesna και Falcon 900), o M.Κυριακού ένα και καλό αξίας 50 εκ. , ο Ρέστης ένα των 47 εκ. , ο Κόκκαλης, ο Μελισσανίδης, ο Τσακίρης, ο Μαρινάκης, ο Θοδ. κι η Γ. Αγγελοπούλου και πολλοί άλλοι. Τα έξοδα συντήρησης ενός τέτοιου αεροσκάφους φτάνουν το χρόνο 1 με 1,5 εκατ. ¤ !
* Ο Λ. Λαυρεντιάδης ξόδεψε το Δεκέμβρη 70 εκ. ¤ κι αγόρασε το 31,3% της Proton Bank αφού πρωτύτερα είχε δώσει 36 εκ. για το 50% του γηπέδου Καραϊσκάκη και άλλα 86 εκ. για να επαναγοράσει τη «Νεοχημική», από την πολυεθνική Carlyle. Έδωσε και κάτι «ψιλά» για ν' αποκτήσει μερτικό σε κάποια από τα μεγαλύτερα ΜΜΕ της χώρας (13,53% στον Πήγασο, που ελέγχει ΜEGA και Έθνος, 9,62% στην Ελευθεροτυπία, κι ελέγχει Flash 9.61, Espresso, City Press, Αthens News, Σφήνα, Ισοτιμία κλπ). Ο Β. Ρέστης αγόρασε το πιο αναγνωρίσιμο τουριστικό αξιοθέατο του Μαυροβουνίου, το νησάκι του Αγ. Στεφάνου, ξοδεύοντας 30 εκ. ¤ και σχεδιάζει να επενδύσει 50 εκ. χτίζοντας βίλες σε αυτό.
* Έρευνα του Hotels.com (καλοκαίρι 2009) έδειξε πως η ακριβότερη σουϊτα στον κόσμο νοικιάζεται 50.000$ και είναι του Grand Resort στο Λαγονήσι Αττικής!
* Σύμφωνα με στοιχεία του ΕΟΤ, από το Μάρτη του 2005 ως τον Οκτώβρη του 2009, είχαν υπαχθεί στον αναπτυξιακό νόμο (Ν. 3290/04) 1790 επενδύσεις ξενοδόχων προϋπολογισμού 5,7 δις ¤ και επιδοτήθηκαν με 2,5 δις ¤. Δηλαδή το 44% ήταν από δικά μας λεφτά. Τζάμπα επενδυτές μιας και τα υπόλοιπα είναι δανεικά από τις δικές μας καταθέσεις στις τράπεζες.
* Πάνω που πήγαν να μας πείσουν πως «δεν υπάρχει σάλιο» και λίγο μετά την ανακοίνωση της επιτήρησης, πληροφορηθήκαμε ότι αγοράζουμε 6 γαλλικές φρεγάτες κόστους 2,5 δις ¤, για να υπερασπίζουν τα «εθνικά μας δίκαια» ανοιχτά της Σομαλίας και στον Περσικό κόλπο.
Δεν αναφέρομαι καθόλου στις μίζες και στα σκάνδαλα (Siemens, Βατοπαίδι, δομημένα ομόλογα, διαγραφή προστίμου 5,5 δις ¤ της «Ακρόπολης» κλπ) γιατί είναι γνωστά. ¶λλωστε έχει επιληφθεί κι η ελληνική ...«δικαιοσύνη».
Ούτε στα 28 δις ¤ που τέθηκαν στη διάθεση των τραπεζών και τώρα τα χρησιμοποιούν για να δανείσουν το κράτος σαν κοινοί τοκογλύφοι.
Μπορεί να ζούμε όλοι στην ίδια χώρα αλλά είμαστε δυο διαφορετικές χώρες, δυο διαφορετικοί και αντίθετοι κόσμοι. Δυο κόσμοι μέσα στην ίδια χώρα.
Από τη μια ο κόσμος μας: ανεργία, απολύσεις, τρομοκρατία κι εξευτελισμοί στους χώρους δουλειάς, ανασφάλιστη εργασία, μερική απασχόληση, προσωρινή απασχόληση, συντάξεις των 400¤ , μισθοί των 700 ¤, σύνταξη στα 67, δάνεια και κάρτες, τα φροντιστήρια των παιδιών, η βενζίνη στα 1,4 ¤, ο 14ος μισθός που κόβεται , η κατάργηση των συμβάσεων, ο φόβος κι η αγωνία για το αύριο.
Κι απ' την άλλη ο κόσμος τους: τραπεζίτες, επενδυτές, golden boys, βιομήχανοι κι εφοπλιστές, πολυτελείς επαύλεις, ιδιωτικά τζετ, θαλαμηγοί, χειροποίητες Bentley και θηριώδη Hummer, διαμάντια και τσάντες Luis Vitton και Hermes, η Μύκονος, το Κολωνάκι και η Εκάλη, σαλέ και σούσι μπαρ, χαριτωμένοι μόδιστροι και «καλλιτεχνάδες διανοούμενοι λινάτσες», όπως λένε κι οι Active Member. Ένας κόσμος σπατάλης, χλιδής , σαπίλας και παρακμής.
Τελικά λεφτά υπάρχουν αλλά όχι για μας. Είναι δικά μας αλλά δεν είναι για μας. Εμείς τα «γεννήσαμε» αλλά δε μας ανήκουν. Φταίμε όμως κι εμείς γιατί όπως λέει κι η παροιμία «αν δεν εγονάτιζε η καμήλα δεν τηνε φορτώνανε». Η επίθεση που δεχόμαστε από ΠΑΣΟΚ - ΝΔ -ΕΕ και κεφαλαιοκράτες (διεθνείς και εθνικούς) δε θα σταματήσει ποτέ από μόνη της. Τώρα πρέπει να αναχαιτίσουμε την επίθεση, τώρα να διεκδικήσουμε αναδιανομή του πλούτου, έξοδο από τη ληστρική Ε.Ε. του κεφαλαίου. Για να επιστρέψει πάνω από την Ευρώπη το φάντασμα που κάποτε πλανιόταν, όπως έλεγε ο Μαρξ. Για ν' αρχίσουν πάλι να τρέμουν οι ξεσαλωμένες, σήμερα, κυρίαρχες τάξεις.
Γιάννης Κυριακάκης
Οικονομολόγος, εκπαιδευτικός - Χανιά
Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010
Ε,ναι λοιπόν φταίω εγώ.
Φταίω εγώ που δεν μπορώ να καταλάβω το μεγαλείο της δημοκρατίας που ζω, η οποία ρίχνει το φταίξιμο σε μένα τον δημόσιο υπάλληλο και εκπαιδευτικό που μετά από 12 χρόνια παίρνω 1300 ευρώ και πρέπει να πληρώσω εγώ.
Φταίω εγώ που δεν είμαι πατριώτης όπως ο κ. Παπανδρέου και οι υπόλοιποι βουλευτές που δεν έχουν υπηρετήσει ποτέ οι περισσότεροι στο στρατό αλλά όμως νοιάζονται.
Φταίω εγώ που δεν μπορώ να καταλάβω ότι δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου βουλευτές, υπάλληλοι της βουλής, φοροφυγάδες, ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων, πρόεδροι ποδοσφαιρικών ομάδων, ιδιοκτήτες εφημερίδων και τηλεοπτικών μέσων, είναι όλοι πιο ίσοι στα προνόμια από τους υπόλοπους και ίσως και πιο πατριώτες και για αυτό δεν θίγονται από τα μέτρα.
Φταίω εγώ που δεν λέω να κατανοήσω τους εθνικούς λόγους για τους οποίους οι δικηγόροι δεν καταβάλλουν ΦΠΑ, οι γιατροί δεν πληρώνουν φόρους, οι υπάλληλοι της βουλής παίρνουν 16 μισθούς.
Φταίω εγώ ο δημόσιος υπάλληλος που εκατομμύρια ευρώ δίνονται σε θνησιγενείς και μεταθανάτιες εφημερίδες μέσω κρατικών χρημάτων και σε ποδοσφαιρικές ομάδες.
Φταίω εγώ ο εκπαιδευτικός γιατί αντί να κάνω ιδιαίτερα και να μην έχω οικονομικό πρόβλημα περιμένω να μου δώσει μισθό το κράτος.
Φταίω εγώ γιατί δεν μπορώ να αντιληφτώ ότι πρέπει να δώσω ως πατριώτης και το 13 μισθό για να μπορούν οι εργολάβοι να φτιάχνουν δρόμους με τριπλάσιο κόστος από ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη. Για να μπορούν οι ίδιοι εργολάβοι να εισπράττουν υπέρογκα ποσά από τα διόδια και μετά μέσα από τις εφημερίδες τους και τους σταθμούς τους να στοχοποιούν τους δημόσιους υπαλλήλους για το χάλι της οικονομίας. Για να μπορούν να προβάλλουν και να προωθούν τους πολιτικούς της αρεσκείας τους. Αλήθεια πόσοι Έλληνες εργάστηκαν στα μεγάλα έργα;
Φταίω εγώ που δεν νοιώθω πατριώτης για να δώσω και το 12ο μισθό στο κράτος για να μην αποδίδει κανένας καναλάρχης ασφαλιστικές εισφορές αγγελιόσημα και κάθε ιδιοκτήτης εφημερίδας να μπορεί να έχει αφορολόγητο ποσό από τον τζίρο του και να μπορούν συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι να είναι στη μισθοδοσία υπουργείων.
Φταίω εγώ που δεν έχω Πόρσε καγιεν και offshore εταιρεία όπως όλοι οι καλοί πατριώτες και που πιστεύω ότι νόμιμο είναι μόνο ότι είναι και ηθικο.
Φταίω εγώ ο προδότης της πατρίδας που δεν δίνω και τον 11ο μισθό μου για να μπορούν οι τράπεζες να δηλώνουν πριν λίγα χρόνια αστρονομικά κέρδη τετραπλάσια σε σχέση με τις ευρωπαικές και μόλις τα στελέχη τους έπεσαν έξω να τους δίνει το κράτος 22 δις ?. Βλέπετε για να πλουτίσουν λίγοι πατριώτες τραπεζίτες πρέπει όλοι εμείς για 2 δις ? να φάμε παντεσπάνι.
Φταίω εγώ ο τεμπέλης δημόσιος υπάλληλος που το κράτος χαρίζει δις σε φαρμακευτικές εταιρείες για εθνικούς λόγους και δεν συλλαμβάνει λαθρέμπορους καυσίμων όταν είναι πρόεδροι ΠΑΕ.
Φταίω εγώ που δεν είμαι τόσο πατριώτης για να βοηθήσω με το μισθό μου τους εργατικούς επιχειρηματίες του ιδιωτικού τομέα που έχουν τη χαμηλότερη φορολογία στην Ευρωζώνη και δεν φορολογούνται τα μερίσματά τους.
Φταίω εγώ λοιπόν που λόγω έλλειψης πατριωτισμού δεν μπορώ να αντέξω το γεγονός ότι για το κράτος εγώ ο εκπαιδευτικός των 1400 ευρώ θεωρούμαι δαπάνη περικοπτέα και ίσως και σπατάλη.
Για όλους αυτούς τους λόγους προχωρώ κι εγώ στα δικά μου επώδυνα πλην όμως αναγκαία μέτρα για την ανόρθωση της οικονομίας μας και παροτρύνω και όλους όσους νοιώθουν το ίδιο να τα ακολουθήσουν για το δύσκολο χρονικό διάστημα που έρχεται. Προτείνω λοιπόν σε όλους τους δημόσιους υπαλλήλους μέχρι να μας δώσουν πίσω τα χρήματα που μας παίρνουν τώρα ή μέχρι να φυλακιστούν κάποιοι πολιτικοί ή να δημευτούν περιουσίες φοροφυγάδων να θυμούνται τα εξής.
1. Δεν αγοράζω τίποτα πέρα από τα πολύτως αναγκαία. Για τα υπόλοιπα εάν δεν μου κάνουν επί τόπου έκπτωση 20% όσο και η απώλεια του εισοδήματός μου δεν τα αγοράζω. Ας κινηθεί η αγορά από τους τίμιους και εργατικούς υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα.
2. Δεν βγαίνω έξω για καφέ εάν δεν μειώσουν κατά 20% την τιμή του. Το ίδιο και για το σινεμά θέατρο και λοιπά.
3. Δεν αγοράζω εφημερίδα για λόγους τάξης καθώς όλες μας θεωρούν την αιτία του κακού αλλά και γιατί επιδοτούνται από το κράτος.
4. Δεν επιβραβεύω με τηλεθέαση δημοσιογράφους που επιχαίρουν ως είναι φυσικό σε μίσθαρνα γλοιώδη υποκείμενα οικονομικών συμφερόντων.
5. Δεν πιστεύω κανένα δημοσιογράφο αν δεν αποκαλύψουν ποιοι και πώς καταχράστηκαν δις ? την περίοδο των Ολυμπιακών αγώνων; Αν δεν μας πούν πόσοι Έλληνες εργάτες επωφελήθηκαν των μεγάλων έργων και εάν καταβλήθηκαν οι εργατικές εισφορές; Εάν δεν μας πουν πόσα διόδια έπρεπε να πληρώνουμε και τι είδους κομπίνα γίνεται με τους εργολάβους που παίρνουν διόδια πριν κατασκευάσουν τους δρόμους. Εάν δεν μας αποκαλύψουν ποιοι δημοσιογράφοι πληρώνονται από υπουργεία.
Παρόλο δε που δεν είμαι και τόσο πατριώτης προτείνω στην κυβέρνηση που σίγουρα όλοι είναι πατριώτες τα εξής μέτρα περιμένοντας να μας πει και κάποιος πόσα δις ? θα απέφεραν
1. Φορολόγηση 1% των χρηματιστηριακών συναλλαγών.
2. Φορολόγηση 40 % των επιχειρήσεων.
3. Φυλάκιση για όσους δεν αποδίδουν ΦΠΑ
4. Φόρος 5% επί των στρατιωτικών δαπανών.
5. Παύση χρηματοδότησης ΠΑΕ και ΚΑΕ.
6. Παύση χρηματοδότησης ιδρυμάτων πρωθυπουργών.
7. Παύση χρηματοδότης εφημερίδων και ιδιωτικών καναλιών με κρατκή διαφήμιση
8. Οι πλούσιοι που φυλάσσονται από αστυνομικούς να καλύπτουν και τη μισθοδοσία τους
9. Οι επιχειρηματίες να συμβάλλουν και αυτοί επώνυμα αν όχι με 20% τουλάχιστον με 10% έκτακτη εισφορά ως καλοί πατριώτες που δεν είμαστε εμείς οι δημόσιοι υπάλληλοι.
10. Φόρος 10% στα έσοδα από τα διόδια χωρίς να αυξηθεί η τιμή γιατί οι εργολάβοι είναι και οι περισσότερο πατριώτες από όλους.
Φταίω εγώ που δεν είμαι πατριώτης όπως ο κ. Παπανδρέου και οι υπόλοιποι βουλευτές που δεν έχουν υπηρετήσει ποτέ οι περισσότεροι στο στρατό αλλά όμως νοιάζονται.
Φταίω εγώ που δεν μπορώ να καταλάβω ότι δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου βουλευτές, υπάλληλοι της βουλής, φοροφυγάδες, ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων, πρόεδροι ποδοσφαιρικών ομάδων, ιδιοκτήτες εφημερίδων και τηλεοπτικών μέσων, είναι όλοι πιο ίσοι στα προνόμια από τους υπόλοπους και ίσως και πιο πατριώτες και για αυτό δεν θίγονται από τα μέτρα.
Φταίω εγώ που δεν λέω να κατανοήσω τους εθνικούς λόγους για τους οποίους οι δικηγόροι δεν καταβάλλουν ΦΠΑ, οι γιατροί δεν πληρώνουν φόρους, οι υπάλληλοι της βουλής παίρνουν 16 μισθούς.
Φταίω εγώ ο δημόσιος υπάλληλος που εκατομμύρια ευρώ δίνονται σε θνησιγενείς και μεταθανάτιες εφημερίδες μέσω κρατικών χρημάτων και σε ποδοσφαιρικές ομάδες.
Φταίω εγώ ο εκπαιδευτικός γιατί αντί να κάνω ιδιαίτερα και να μην έχω οικονομικό πρόβλημα περιμένω να μου δώσει μισθό το κράτος.
Φταίω εγώ γιατί δεν μπορώ να αντιληφτώ ότι πρέπει να δώσω ως πατριώτης και το 13 μισθό για να μπορούν οι εργολάβοι να φτιάχνουν δρόμους με τριπλάσιο κόστος από ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη. Για να μπορούν οι ίδιοι εργολάβοι να εισπράττουν υπέρογκα ποσά από τα διόδια και μετά μέσα από τις εφημερίδες τους και τους σταθμούς τους να στοχοποιούν τους δημόσιους υπαλλήλους για το χάλι της οικονομίας. Για να μπορούν να προβάλλουν και να προωθούν τους πολιτικούς της αρεσκείας τους. Αλήθεια πόσοι Έλληνες εργάστηκαν στα μεγάλα έργα;
Φταίω εγώ που δεν νοιώθω πατριώτης για να δώσω και το 12ο μισθό στο κράτος για να μην αποδίδει κανένας καναλάρχης ασφαλιστικές εισφορές αγγελιόσημα και κάθε ιδιοκτήτης εφημερίδας να μπορεί να έχει αφορολόγητο ποσό από τον τζίρο του και να μπορούν συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι να είναι στη μισθοδοσία υπουργείων.
Φταίω εγώ που δεν έχω Πόρσε καγιεν και offshore εταιρεία όπως όλοι οι καλοί πατριώτες και που πιστεύω ότι νόμιμο είναι μόνο ότι είναι και ηθικο.
Φταίω εγώ ο προδότης της πατρίδας που δεν δίνω και τον 11ο μισθό μου για να μπορούν οι τράπεζες να δηλώνουν πριν λίγα χρόνια αστρονομικά κέρδη τετραπλάσια σε σχέση με τις ευρωπαικές και μόλις τα στελέχη τους έπεσαν έξω να τους δίνει το κράτος 22 δις ?. Βλέπετε για να πλουτίσουν λίγοι πατριώτες τραπεζίτες πρέπει όλοι εμείς για 2 δις ? να φάμε παντεσπάνι.
Φταίω εγώ ο τεμπέλης δημόσιος υπάλληλος που το κράτος χαρίζει δις σε φαρμακευτικές εταιρείες για εθνικούς λόγους και δεν συλλαμβάνει λαθρέμπορους καυσίμων όταν είναι πρόεδροι ΠΑΕ.
Φταίω εγώ που δεν είμαι τόσο πατριώτης για να βοηθήσω με το μισθό μου τους εργατικούς επιχειρηματίες του ιδιωτικού τομέα που έχουν τη χαμηλότερη φορολογία στην Ευρωζώνη και δεν φορολογούνται τα μερίσματά τους.
Φταίω εγώ λοιπόν που λόγω έλλειψης πατριωτισμού δεν μπορώ να αντέξω το γεγονός ότι για το κράτος εγώ ο εκπαιδευτικός των 1400 ευρώ θεωρούμαι δαπάνη περικοπτέα και ίσως και σπατάλη.
Για όλους αυτούς τους λόγους προχωρώ κι εγώ στα δικά μου επώδυνα πλην όμως αναγκαία μέτρα για την ανόρθωση της οικονομίας μας και παροτρύνω και όλους όσους νοιώθουν το ίδιο να τα ακολουθήσουν για το δύσκολο χρονικό διάστημα που έρχεται. Προτείνω λοιπόν σε όλους τους δημόσιους υπαλλήλους μέχρι να μας δώσουν πίσω τα χρήματα που μας παίρνουν τώρα ή μέχρι να φυλακιστούν κάποιοι πολιτικοί ή να δημευτούν περιουσίες φοροφυγάδων να θυμούνται τα εξής.
1. Δεν αγοράζω τίποτα πέρα από τα πολύτως αναγκαία. Για τα υπόλοιπα εάν δεν μου κάνουν επί τόπου έκπτωση 20% όσο και η απώλεια του εισοδήματός μου δεν τα αγοράζω. Ας κινηθεί η αγορά από τους τίμιους και εργατικούς υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα.
2. Δεν βγαίνω έξω για καφέ εάν δεν μειώσουν κατά 20% την τιμή του. Το ίδιο και για το σινεμά θέατρο και λοιπά.
3. Δεν αγοράζω εφημερίδα για λόγους τάξης καθώς όλες μας θεωρούν την αιτία του κακού αλλά και γιατί επιδοτούνται από το κράτος.
4. Δεν επιβραβεύω με τηλεθέαση δημοσιογράφους που επιχαίρουν ως είναι φυσικό σε μίσθαρνα γλοιώδη υποκείμενα οικονομικών συμφερόντων.
5. Δεν πιστεύω κανένα δημοσιογράφο αν δεν αποκαλύψουν ποιοι και πώς καταχράστηκαν δις ? την περίοδο των Ολυμπιακών αγώνων; Αν δεν μας πούν πόσοι Έλληνες εργάτες επωφελήθηκαν των μεγάλων έργων και εάν καταβλήθηκαν οι εργατικές εισφορές; Εάν δεν μας πουν πόσα διόδια έπρεπε να πληρώνουμε και τι είδους κομπίνα γίνεται με τους εργολάβους που παίρνουν διόδια πριν κατασκευάσουν τους δρόμους. Εάν δεν μας αποκαλύψουν ποιοι δημοσιογράφοι πληρώνονται από υπουργεία.
Παρόλο δε που δεν είμαι και τόσο πατριώτης προτείνω στην κυβέρνηση που σίγουρα όλοι είναι πατριώτες τα εξής μέτρα περιμένοντας να μας πει και κάποιος πόσα δις ? θα απέφεραν
1. Φορολόγηση 1% των χρηματιστηριακών συναλλαγών.
2. Φορολόγηση 40 % των επιχειρήσεων.
3. Φυλάκιση για όσους δεν αποδίδουν ΦΠΑ
4. Φόρος 5% επί των στρατιωτικών δαπανών.
5. Παύση χρηματοδότησης ΠΑΕ και ΚΑΕ.
6. Παύση χρηματοδότησης ιδρυμάτων πρωθυπουργών.
7. Παύση χρηματοδότης εφημερίδων και ιδιωτικών καναλιών με κρατκή διαφήμιση
8. Οι πλούσιοι που φυλάσσονται από αστυνομικούς να καλύπτουν και τη μισθοδοσία τους
9. Οι επιχειρηματίες να συμβάλλουν και αυτοί επώνυμα αν όχι με 20% τουλάχιστον με 10% έκτακτη εισφορά ως καλοί πατριώτες που δεν είμαστε εμείς οι δημόσιοι υπάλληλοι.
10. Φόρος 10% στα έσοδα από τα διόδια χωρίς να αυξηθεί η τιμή γιατί οι εργολάβοι είναι και οι περισσότερο πατριώτες από όλους.
Οταν τα ταξικά συμφέροντα της αστικής τάξης αναγορεύονται σε εθνικά.
Χτες ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Γιόσκα Φίσερ έγραψε σε εφημερίδα: «Η εξυγίανση των δημοσιονομικών στην Ελλάδα θα είναι πολύ δύσκολη και θα πρέπει να φθάσει βαθιά.
Διότι δεν πρόκειται μόνο για τις οικονομικές ανισότητες, οι οποίες θα πρέπει να εξαλειφθούν, αλλά χρειάζεται ένα πραγματικό σοκ για το σύνολο του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος, αφού για χρόνια η χώρα δεν είδε την πραγματικότητά της και ζούσε πάνω από τις δυνατότητές της».
Έρχεται σήμερα ο Alexis Παπαχελάς από την στήλη του στην «Καθημερινή» και συμπληρώνει επιβεβαιώνοντας τις απόψεις του:
«Τα κάναμε θάλασσα, αλλά θα τα διορθώσουμε γιατί είμαστε μια δυνατή χώρα με πολλά πλεονεκτήματα και ένας λαός που ξέρει να τα θαλασσώνει, αλλά και να επιβιώνει στο τέλος. Αυτός ο θυμός μπορεί να βγάλει από το ελληνικό DNA φιλότιμο, εργατικότητα και ένα καινούργιο όραμα. Απαιτεί, όμως, να κοιταχθούμε στον καθρέφτη και να αναγνωρίσουμε τα δικά μας λάθη. Ναι, να τα ξεχωρίσουμε από τις κακοήθειες, τους λαϊκιστικούς ρατσισμούς κάποιων ξένων και τις υπερβολές, αλλά να τα δούμε.
Έχουμε πιάσει τον "πάτο". Η επιλογή είναι δική μας τώρα, αν θα βγάλουμε τον κακό τριτοκοσμικό μας εαυτό πιστεύοντας στον ρόλο του θύματος ή αν θα αρπάξουμε τη μοίρα μας στα χέρια μας για να σταματήσουμε να είμαστε ο περίγελως διεθνώς».
Φυσικά δεν είναι μόνο ο Παπαχελάς. Ολοι οι δημοσιοκάφροι του αστικού τύπου σ' αυτή την τροχιά κατευθύνουν τα γραφόμενα τους.
Ας απομονώσουμε τώρα κάποιες φράσεις απ' τα παραπάνω για να δούμε την ουσία: «για χρόνια η χώρα δεν είδε την πραγματικότητά της και ζούσε πάνω από τις δυνατότητές της», «τα κάναμε θάλασσα», «να κοιταχτούμε στον καθρέφτη και να αναγνωρίσουμε τα δικά μας λάθη», «έχουμε πιάσει πάτο» .
Σ' αυτή την χώρα ζουν η Αγγελοπούλου και η απολυμένη εργάτρια του Λαναρά που και οι δυο δεν είδαν «την πραγματικότητα και ζούσαν πάνω απ' τις δυνατότητες τους», σύμφωνα με τον Γερμανό αξιωματούχο.
Στην Ελλάδα υπάρχουν και ο Κόκκαλης μαζί με τον Βαρδινογιάννη, όπως και ο απολυμένος Ντίνος μαζί με τον συνταξιούχο εργάτη, των 350 ευρώ, Αποστόλη.
Σ' αυτό τον τόπο αναπνέει ο πολιτικάντης Φώλιας με τα 25 ακίνητα εδώ, στις Βρυξέλλες, στο Λονδίνο κι αλλού, όπως επίσης και ο άστεγος Νικόλας. Ολοι αυτοί μαζί «τα έκαναν θάλασσα».
«Επιασαν πάτο», επίσης, οι κάτοχοι των 10.000 οφ σορ εταιριών, ελληνικών συμφερόντων που διακινούν τον χρόνο πάνω από 500 δις ευρώ, μαζί με τους ξωμάχους της γης και τους δεκάδες χιλιάδες άνεργους, σύμφωνα με τον Παπαχελά.
Δεν έχουμε κάτι καινούργιο, φυσικά, μ' αυτές τις απόψεις που εκφράζονται καταιγιστικά, ειδικά αυτόν τον καιρό από εκπροσώπους της πλουτοκρατίας και τα καλοταϊσμένα δημοσιοκαφρικά τους παπαγαλάκια.
Πάντα οι άρχουσες τάξεις αναγόρευαν τα στενά, ταξικά τους συμφέροντα σε εθνικά. Τα ιδεολογήματα που χρησιμοποιούν η κεφαλαιοκρατία και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι είναι από το 1948 παρόμοια. Ετσι κρύβεται η ταξικότητα της πολιτικής και του κράτους τους (χρησιμοποιούν αταξικούς όρους και ιδεολογήματα, όπως «της χώρας», «του έθνους», «της ανάπτυξης» κ.λ.π), τσουβαλιάζοντας τον εργάτη με τον καπιταλιστή, τον εκμεταλλευόμενο με το αφεντικό.
Σ' αυτή την κατεύθυνση είναι ανεκτίμητες για τους καπιταλιστές οι υπηρεσίες που προσφέρουν οι αργυρώνητοι «διαμορφωτές της κοινής γνώμης» από τα Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης.
Διότι δεν πρόκειται μόνο για τις οικονομικές ανισότητες, οι οποίες θα πρέπει να εξαλειφθούν, αλλά χρειάζεται ένα πραγματικό σοκ για το σύνολο του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος, αφού για χρόνια η χώρα δεν είδε την πραγματικότητά της και ζούσε πάνω από τις δυνατότητές της».
Έρχεται σήμερα ο Alexis Παπαχελάς από την στήλη του στην «Καθημερινή» και συμπληρώνει επιβεβαιώνοντας τις απόψεις του:
«Τα κάναμε θάλασσα, αλλά θα τα διορθώσουμε γιατί είμαστε μια δυνατή χώρα με πολλά πλεονεκτήματα και ένας λαός που ξέρει να τα θαλασσώνει, αλλά και να επιβιώνει στο τέλος. Αυτός ο θυμός μπορεί να βγάλει από το ελληνικό DNA φιλότιμο, εργατικότητα και ένα καινούργιο όραμα. Απαιτεί, όμως, να κοιταχθούμε στον καθρέφτη και να αναγνωρίσουμε τα δικά μας λάθη. Ναι, να τα ξεχωρίσουμε από τις κακοήθειες, τους λαϊκιστικούς ρατσισμούς κάποιων ξένων και τις υπερβολές, αλλά να τα δούμε.
Έχουμε πιάσει τον "πάτο". Η επιλογή είναι δική μας τώρα, αν θα βγάλουμε τον κακό τριτοκοσμικό μας εαυτό πιστεύοντας στον ρόλο του θύματος ή αν θα αρπάξουμε τη μοίρα μας στα χέρια μας για να σταματήσουμε να είμαστε ο περίγελως διεθνώς».
Φυσικά δεν είναι μόνο ο Παπαχελάς. Ολοι οι δημοσιοκάφροι του αστικού τύπου σ' αυτή την τροχιά κατευθύνουν τα γραφόμενα τους.
Ας απομονώσουμε τώρα κάποιες φράσεις απ' τα παραπάνω για να δούμε την ουσία: «για χρόνια η χώρα δεν είδε την πραγματικότητά της και ζούσε πάνω από τις δυνατότητές της», «τα κάναμε θάλασσα», «να κοιταχτούμε στον καθρέφτη και να αναγνωρίσουμε τα δικά μας λάθη», «έχουμε πιάσει πάτο» .
Σ' αυτή την χώρα ζουν η Αγγελοπούλου και η απολυμένη εργάτρια του Λαναρά που και οι δυο δεν είδαν «την πραγματικότητα και ζούσαν πάνω απ' τις δυνατότητες τους», σύμφωνα με τον Γερμανό αξιωματούχο.
Στην Ελλάδα υπάρχουν και ο Κόκκαλης μαζί με τον Βαρδινογιάννη, όπως και ο απολυμένος Ντίνος μαζί με τον συνταξιούχο εργάτη, των 350 ευρώ, Αποστόλη.
Σ' αυτό τον τόπο αναπνέει ο πολιτικάντης Φώλιας με τα 25 ακίνητα εδώ, στις Βρυξέλλες, στο Λονδίνο κι αλλού, όπως επίσης και ο άστεγος Νικόλας. Ολοι αυτοί μαζί «τα έκαναν θάλασσα».
«Επιασαν πάτο», επίσης, οι κάτοχοι των 10.000 οφ σορ εταιριών, ελληνικών συμφερόντων που διακινούν τον χρόνο πάνω από 500 δις ευρώ, μαζί με τους ξωμάχους της γης και τους δεκάδες χιλιάδες άνεργους, σύμφωνα με τον Παπαχελά.
Δεν έχουμε κάτι καινούργιο, φυσικά, μ' αυτές τις απόψεις που εκφράζονται καταιγιστικά, ειδικά αυτόν τον καιρό από εκπροσώπους της πλουτοκρατίας και τα καλοταϊσμένα δημοσιοκαφρικά τους παπαγαλάκια.
Πάντα οι άρχουσες τάξεις αναγόρευαν τα στενά, ταξικά τους συμφέροντα σε εθνικά. Τα ιδεολογήματα που χρησιμοποιούν η κεφαλαιοκρατία και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι είναι από το 1948 παρόμοια. Ετσι κρύβεται η ταξικότητα της πολιτικής και του κράτους τους (χρησιμοποιούν αταξικούς όρους και ιδεολογήματα, όπως «της χώρας», «του έθνους», «της ανάπτυξης» κ.λ.π), τσουβαλιάζοντας τον εργάτη με τον καπιταλιστή, τον εκμεταλλευόμενο με το αφεντικό.
Σ' αυτή την κατεύθυνση είναι ανεκτίμητες για τους καπιταλιστές οι υπηρεσίες που προσφέρουν οι αργυρώνητοι «διαμορφωτές της κοινής γνώμης» από τα Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης.
Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010
Συνδεδεμένοι
Στο βιβλίο τους με τίτλο Συνδεδεμένοι, oι συγγραφείς Nicholas Christakis και James Fowler παρουσιάζουν εκρηκτικά νέα στοιχεία σχετικά με το ότι τα κοινωνικά δίκτυα επηρεάζουν κάθε πλευρά της ζωής μας: το πώς αισθανόμαστε, το πόσα χρήματα κερδίζουμε, ποιον είναι πιθανότερο να παντρευτούμε, το αν θα αρρωστήσουμε ή αν τελικά θα πάμε να ψηφίσουμε —τα πάντα για εμάς σχετίζονται με το τι κάνουν, αισθάνονται και σκέφτονται οι άλλοι γύρω μας.
Το βιβλίο εξηγεί ότι ο κόσμος μας διέπεται από τον Κανόνα των Τριών Βαθμών Επιρροής: επηρεάζουμε και επηρεαζόμαστε από άτομα που απέχουν από εμάς μέχρι και τρεις βαθμούς διαχωρισμού, τα περισσότερα από τα οποία δεν τα γνωρίζουμε καν. Για παράδειγμα, η φίλη της φίλης της φίλης σας επιδρά περισσότερο στην ευτυχία σας απ’ ό,τι ένα φουσκωμένο πορτοφόλι στην τσέπη σας. Τα κοινωνικά δίκτυα αποτελούν τη βάση των οικονομικών μας σκανδάλων, των διατροφικών ολισθημάτων μας, της κατάχρησης ουσιών και των επιδημιών αυτοκτονίας, αλλά επίσης της εκλογική συμπεριφοράς μας, της καινοτομίας, του αλτρουισμού και της «όλως τυχαίας» επίδειξης καλοσύνης.
Προκλητικό, διορατικό, τερπνό και ωφέλιμο, το Συνδεδεμένοι εξηγεί γιατί τα συναισθήματα είναι μεταδοτικά, πώς εξαπλώνεται η παχυσαρκία, γιατί οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, και πολλά άλλα. Καταρρίπτοντας την άποψη της πρωτοκαθεδρίας του ατόμου, το βιβλίο προτείνει μια επαναστατική νέα ιδέα: ότι καθοδηγούμαστε ασυναίσθητα από τους ανθρώπους που μας περιστοιχίζουν, σαν τα πουλιά ενός σμήνους που κινούνται σε πλήρη συμφωνία.
Το Συνδεδεμένοι είναι ένα βιβλίο που θα αλλάξει για πάντα τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε τους άλλους —και τον εαυτό σας.
MΕΡΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
● «Το βιβλίο ασχολείται με τη συναρπαστική νέα επιστήμη των κοινωνικών δικτύων. Με ενθουσιασμό και σαφήνεια, οι δύο διεθνώς αναγνωρισμένοι επιστήμονες ανακαλύπτουν τους αόρατους ιστούς που μας συνδέουν μεταξύ μας και, στην πορεία, αποκαλύπτουν συναρπαστικές πτυχές της κοινωνικής μας ζωής. [...] Αν κάποιος που γνωρίζετε ελάχιστα διαβάσει το Συνδεδεμένοι, αυτό θα μπορούσε να αλλάξει για πάντα τη δική σας ζωή. Πώς; Μα, διαβάστε στο βιβλίο».
―Daniel Gilbert, καθηγητής ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Harvard
● «Από την υγεία και την ευτυχία έως τις εποχικές μόδες και τις χρηματοοικονομικές αγορές, οι Christakis και Fowler μάς προσφέρουν ένα εντυπωσιακό ταξίδι στον κόσμο των κοινωνικών δικτύων. Και δείχνοντας τη σημασία αυτών των δικτύων για την προσωπική μας ζωή, οι συγγραφείς αναδεικνύουν κάτι ακόμη πιο σημαντικό: ότι η προοπτική του δικτύου αποτελεί κλειδί για την κατανόηση της ύπαρξής μας μέσα στην κοινωνία».
―Duncan Watts, καθηγητής κοινωνιολογίας, Πανεπιστήμιο Columbia
● «Αυτό που μας κάνει ανθρώπινους ―για καλό ή για κακό― είναι η κοινωνική φύση μας. Πουθενά αλλού δεν φανερώνεται σαφέστερα αυτή η πολύπλοκη, υπέροχη και συχνά σκοτεινή πλευρά μας απ’ ό,τι σε τούτο το βιβλίο. Σε έναν κοινωνικό κόσμο ο οποίος κατακλύζεται από νέους τρόπους αλληλεπίδρασης, το Συνδεδεμένοι είναι ένα εγχειρίδιο της ανθρώπινης ύπαρξης στον εικοστό πρώτο αιώνα».
―Dan Ariely, καθηγητής συμπεριφορικής οικονομικής, Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης
● «Ίσως να πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα βιβλία της δεκαετίας. Με ξεκάθαρο και γλαφυρό τρόπο, οι συγγραφείς χρησιμοποιούν τα πρωτοποριακά ευρήματά τους σχετικά με τα κοινωνικά δίκτυα για να κατανοήσουν όχι μόνο τις κοινωνικές σχέσεις, αλλά και τις δυνάμεις που διαμορφώνουν τον κόσμο μας. Γεμάτο με συναρπαστικές ιστορίες και παραδείγματα, το βιβλίο είναι απαραίτητο για την κατανόηση της ίδιας μας της φύσης. [...] Πρέπει να το διαβάσουν άπαντες».
―Ed Diener, καθηγητής ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο του Ιλινόις
● «Ένα παλιό ρητό λέει: “Τους συγγενείς δεν τους διαλέγουμε”. Μόλις διαβάσετε αυτό το βιβλίο, θα δείτε ότι δεν μπορείτε να επιλέξετε πολλά πράγματα στη ζωή σας. Αλλοι τα επιλέγουν για εσάς! Οι Christakis και Fowler δίνουν νέα πνοή σε μια παλιά ιδέα: το ότι έχει μεγάλη σημασία με ποιον συναναστρέφεστε. [...] Πολύπλοκες ιδέες γίνονται εύκολα κατανοητές και τα μυστήρια της επιστήμης ξεδιπλώνονται μπροστά στα μάτια σας. [...] Ο κόσμος θα γίνει πιο μικρός και θα αποκτήσει μεγαλύτερο νόημα μόλις διαβάσετε αυτό το συναρπαστικό βιβλίο».
―Sudhir Venkatesh, καθηγητής κοινωνιολογίας, Πανεπιστήμιο Columbia
● «Μια πανοραμική οπτική των κοινωνικών σχέσεων που μπορεί να σας δημιουργήσει ίλιγγο. Κάθε δάσκαλος και κάθε γονιός, κάθε επιχειρηματίας και κάθε πολιτικός, όλοι οι πολίτες θα πρέπει να δουν τη ζωή τους από αυτή την οπτική γωνία».
―Chip Heath, καθηγητής οργανωσιακής συμπεριφοράς, Πανεπιστήμιο Stanford
ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΜΕ ΜΟΡΦΗ ΕΡΩΤΗΜΑΤΩΝ
Στην καρδιά του προβλήματος
1. Θα δωρίζατε τον νεφρό σας σε έναν άγνωστο; Και αν ο σύντροφός σας ή ο καλύτερος φίλος σας αποδεχόταν την προσφορά σας, εσείς θα μπορούσατε να αλλάξετε την άποψή σας; Και θα επηρεαζόταν η απόφασή σας αν γνωρίζατε ότι η δωρεά σας θα παρακινούσε και άλλους να γίνουν δωρητές οργάνων;
2. Θα λέγατε για σας ότι έχετε πολλούς γνωστούς ή απλώς λίγους κοντινούς φίλους; Αν κάνατε ένα πάρτι, οι καλεσμένοι σας θα γνωρίζονταν ήδη μεταξύ τους ή θα έπρεπε να συστήσετε τους πάντες για πρώτη φορά; Πόσο διαφορετικό νομίζετε ότι θα ήταν τo πάρτι σε ένα διαφορετικό κοινωνικό δίκτυο;
3. Ποιος είναι ο γνωστός σας που σας επηρεάζει περισσότερο; Μπορούν να υπάρχουν και άλλοι, άγνωστοι σε εσάς άνθρωποι, οι οποίοι να σας επηρεάζουν ακόμη περισσότερο;
Όταν χαμογελάτε εσείς, χαμογελά και όλος ο κόσμος
4. Έχετε ποτέ «προσβληθεί» από πολύ γέλιο, άγχος ή άλλα συναισθήματα, όπως τα κορίτσια στην Τανζανία; Γελάτε δυνατά όταν είστε μόνοι σας;
5. Πώς σας επηρεάζει η διάθεση των φίλων σας; Με ποιους τρόπους τα συναισθήματα των ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένης της χαράς, αντικατοπτρίζουν μια ομαδική συμπεριφορά ―σαν τη συμπεριφορά των πουλιών όταν πετούν σε σμήνη;
6. Πιστεύετε ότι οι άνδρες και οι γυναίκες αντιδρούν διαφορετικά στη μοναξιά ή στην κατάθλιψη; Πώς οι διαφορές αυτές θα επηρέαζαν τη μετάδοση των συναισθημάτων στους άνδρες και τις γυναίκες;
Αγάπα τον πλησίον σου
7. Ο Νίκολας και η σύζυγός του, η Έρικα, κάποτε ζούσαν σε απόσταση τεσσάρων οικοδομικών τετραγώνων, αλλά έπρεπε να βρεθεί ο ένας στην άλλη άκρη του κόσμου προτού το κοινωνικό τους δίκτυο τους φέρει κοντά. Πώς γνωρίσατε το έτερόν σας ήμισυ; Ήταν μια τυχαία συνάντηση ή «βοήθησαν» οι φίλοι και οι συγγενείς σας; Μήπως η «τυχαία συνάντηση» δεν ήταν τελικά και τόσο τυχαία;
8. Αν μετρούσαμε την ελκυστικότητα από το 1 έως το 10, θα προτιμούσατε να βρίσκεστε στο 6 όταν όλοι οι άλλοι είναι στο 4, ή στο 8 όταν οι άλλοι είναι στο 10; Γιατί; Θα προτιμούσατε να κερδίζετε 32.000 δολάρια όταν όλοι οι άλλοι κερδίζουν 30.000 δολάρια ή θα προτιμούσατε 33.000 δολάρια όταν οι άλλοι κερδίζουν 35.000; Θα προτιμούσατε να έχετε 2 εβδομάδες άδεια τον χρόνο όταν οι άλλοι έχουν 1, ή θα προτιμούσατε 3 εβδομάδες άδεια όταν οι άλλοι έχουν 4; Ποια είναι η διαφορά μεταξύ αυτών των «αγαθών» (ελκυστικότητα, εισόδημα και χρόνος διακοπών);
9. Πιστεύετε ότι οι φίλοι σας επηρεάζουν το πόσο συχνά κάνετε έρωτα ή το είδος του σεξ που κάνετε; Και τι συμβαίνει με τους γονείς, σας επηρεάζουν και αυτοί; Ποιοι νομίζετε ότι επηρεάζουν περισσότερο τους εφήβους, οι γονείς ή οι συνομήλικοί τους;
10. Ξέρετε κανέναν που να πέθανε από “ραγισμένη καρδιά”; Πώς πιστεύετε ότι θα αντιδρούσε ο σύντροφός σας αν πεθαίνατε; Θεωρείτε ότι αυτό είναι πιο δύσκολο για τους άνδρες ή για τις γυναίκες, και γιατί;
11. Έχετε ποτέ συνάψει σχέση με τον εραστή της πρώην φίλης σας; Θα σας φαινόταν αφύσικο κάτι τέτοιο, και γιατί;
Ο ίδιος πόνος
12. Γιατί πιστεύετε ότι οι στενοί σας φίλοι που ζουν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά μπορεί να επηρεάζουν τις συνήθειές σας ως προς τη διατροφή και τη σωματική άσκηση τόσο όσο και αυτοί που ζουν δίπλα σας; Δεδομένου του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν τα κοινωνικά δίκτυα, τι θα μπορούσατε να κάνετε για να αλλάξετε τις συνήθειες αυτές;
13. Αν βγείτε για δείπνο με τους φίλους σας, είστε ο μόνος που παραγγέλνει αλκοόλ (ή που δεν παραγγέλνει αλκοόλ); Σας επηρεάζουν οι φίλοι σας ως προς την ποσότητα του αλκοόλ που καταναλώνετε ή ως προς το αν καπνίζετε; Και τι συμβαίνει με πολλές άλλες συνήθειες που σχετίζονται με την υγεία; Θα επηρεαζόσασταν από τη σεξουαλική ζωή κάποιου φίλου σας; Ενός γείτονά σας; Μιας διασημότητας;
14. Έχετε ποτέ ακούσει ένα άσχημο νέο ―ας πούμε, για μια αυτοκτονία― και ανησυχήσατε μήπως άλλοι άνθρωποι θα μπορούσαν να παρασυρθούν από αυτό; Θεωρείτε ότι θα μπορούσατε προσωπικά να επηρεαστείτε από μια τραυματική ταινία, ένα βιβλίο ή κάποια είδηση;
Η ροή του χρήματος
15. Έχετε ποτέ προσπαθήσει να μαντέψετε πόσες καραμέλες βρίσκονται μέσα σε ένα βάζο; Πώς τα πήγατε; Θεωρείτε ότι θα προβλέπατε καλύτερα αν μπορούσατε να δείτε το τι μάντεψαν οι άλλοι; Γιατί; Αν βρίσκατε ένα καταπληκτικό σπίτι που ανταποκρινόταν πλήρως στις ανάγκες της οικογενείας σας, αλλά βλέπατε ότι ήταν απούλητο επί 18 μήνες, θα αλλάζατε γνώμη; Και το θεωρείτε σωστό αυτό;
16. Πώς βρήκατε την τωρινή σας δουλειά; Σας βοήθησαν κάποιοι φίλοι; Ήταν φίλοι κοντινοί ή απλώς γνωστοί σας; Γιατί μπορεί οι κοντινοί φίλοι να είναι λιγότερο χρήσιμοι στην εύρεση εργασίας;
17. Υπάρχει ένα μείγμα στενών και χαλαρών σχέσεων στο εργασιακό σας περιβάλλον; Με ποιον τρόπο νομίζετε ότι επηρεάζει αυτό την εργασία και τη δημιουργικότητά σας;
Πολιτικά συνδεδεμένοι
18. Ψηφίσατε στις τελευταίες εκλογές; Πιστεύετε ότι μπορεί να ενεργούσατε διαφορετικά την επόμενη φορά αν γνωρίζατε ότι η συμπεριφορά σας θα επηρέαζε την ψήφο άλλων ανθρώπων; Έχετε προσπαθήσει ποτέ να αλλάξετε την άποψη κάποιου για ένα πολιτικό ζήτημα; Τα καταφέρατε;
19. Αποτελεί προσόν ή όχι για έναν πολιτικό να είναι «καλά δικτυωμένος»; Θα μπορούσε πιθανόν να είναι υπερβολικά δικτυωμένος;
20. Θεωρείτε ότι τα διάφορα ιστολόγια, το MySpace, το Facebook, το Twitter, έχουν επίδραση στην πολιτική; Ποιον βοηθούν περισσότερο, τις «παλιές καραβάνες» ή τους νέους πολιτικούς; Έχει αλλάξει τη φύση της δημοκρατίας μας αυτού του είδους η τεχνολογία;
Είναι στη φύση μας
21. Παρακολουθείτε εκπομπές «ριάλιτι» όπου οι συμμετέχοντες ανταγωνίζονται μεταξύ τους; Έχετε δει ποτέ μια πράξη πραγματικής γενναιοδωρίας στην εκπομπή, ή πιστεύετε ότι ο καθένας κοιτάει το συμφέρον του; Πόσο σημαντικός είναι ο αλτρουισμός αν θέλετε να κερδίσετε σε μια τέτοια εκπομπή; Πόσο σημαντικός είναι ο αλτρουισμός αν θέλετε να κερδίσετε στην πραγματική ζωή;
22. Θα περιγράφατε τον εαυτό σας ως κατά βάση εγωιστή ή συνεργάσιμο; Πώς θα περιγράφατε τα μέλη της οικογενείας σας ή τους συναδέλφους σας; Ποια άποψη έχετε: αυτά τα χαρακτηριστικά είναι έμφυτα, επίκτητα ή κάποιο είδος συνδυασμού;
23. Αν είστε θρησκευόμενος, ο Θεός αποτελεί μέλος του κοινωνικού σας δικτύου, και γιατί;
Υπερσυνδεδεμένοι
24. Πόσο μακριά έχετε ταξιδέψει στη ζωή σας; Πόσο μακριά ταξίδεψαν οι γονείς και οι παππούδες σας; Θεωρείτε ότι έχετε περισσότερους φίλους επειδή ταξιδέψατε σε πολλά μέρη του κόσμου;
25. Πόσο διαφέρει η εικονική από την πραγματική ζωή; Πιστεύετε ότι ο κόσμος στο κοινωνικό περιβάλλον σας θα σας αντιμετώπιζε διαφορετικά αν είχατε διαφορετική εξωτερική εμφάνιση; Θεωρείτε ότι εσείς θα συμπεριφερόσασταν διαφορετικά αν είχατε διαφορετική εξωτερική εμφάνιση;
26. Θεωρείτε ότι ο κόσμος τους Διαδικτύου έχει βελτιώσει ή μήπως έχει θέσει σε κίνδυνο τις σχέσεις που έχετε αναπτύξει στη ζωή σας; Και αν ναι, με ποιον τρόπο;
27. Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι έχουν υπερβολικά πολλούς «φίλους» στο Facebook και σε άλλα ηλεκτρονικά κοινωνικά δίκτυα; Πρόκειται για πραγματικούς φίλους; Πώς ανταποκρινόμαστε σε όλη αυτή την κοινωνική δραστηριότητα;
28. Εμπιστεύεστε τις πληροφορίες που βρίσκετε στη Wikipedia; Είναι αληθινές ή απλώς «φαινομενικά αληθινές»; Έχουν επηρεάσει τη ζωή σας οι μεγάλης κλίμακας συνεργασίες όπως αυτή στη Wikipedia;
Το συνολικό είναι καλό
29. Μπορείτε να θυμηθείτε μια περίπτωση όπου κάποιος σας βοήθησε με τρόπο ώστε αυτό να σας επιτρέψει να βοηθήσετε και εσείς κάποιον άλλο; Αυτού του είδους η συμπεριφορά είναι σπάνια ή συνηθισμένη; Πόσο μακριά θεωρείτε ότι μπορεί να μεταδοθεί η ευγένεια ενός ανθρώπου σε ένα κοινωνικό δίκτυο;
30. Τα κοινωνικά δίκτυα βοηθούν τους πλούσιους να γίνουν πλουσιότεροι; Αν ναι, πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που βρίσκονται στην περιφέρεια αυτών των δικτύων να μη «μείνουν πίσω»; Με ποιον τρόπο νομίζετε ότι μας βοηθούν τα κοινωνικά δίκτυα στο να κατανοήσουμε την κοινωνικοοικονομική ανισότητα της κοινωνίας μας;
31. Πιστεύετε ότι τα κοινωνικά δίκτυα είναι εγγενώς αγαθά; Αν ναι, γιατί κυκλοφορούν μέσα τους τόσα άσχημα πράγματα (όπως ασθένειες, παραπληροφόρηση και βία); Στη δική σας ζωή, το όφελος από τη σύνδεση είναι μεγαλύτερο από το κόστος;
32. Η εκπληκτική δύναμη των κοινωνικών δικτύων έγκειται στο ότι μπορεί να ελέγχουμε λιγότερο τις αποφάσεις μας από όσο νομίζουμε. Παράλληλα όμως, μπορεί να επηρεάζουμε άλλους ανθρώπους περισσότερο από όσο νομίζουμε. Έχει κάποια αξία να γνωρίζουμε ότι, ενώ μας επηρεάζουν οι άλλοι, ταυτόχρονα τους επηρεάζουμε και εμείς ―ότι είμαστε, δηλαδή, μέρος ενός ανθρώπινου υπεροργανισμού;
Το βιβλίο εξηγεί ότι ο κόσμος μας διέπεται από τον Κανόνα των Τριών Βαθμών Επιρροής: επηρεάζουμε και επηρεαζόμαστε από άτομα που απέχουν από εμάς μέχρι και τρεις βαθμούς διαχωρισμού, τα περισσότερα από τα οποία δεν τα γνωρίζουμε καν. Για παράδειγμα, η φίλη της φίλης της φίλης σας επιδρά περισσότερο στην ευτυχία σας απ’ ό,τι ένα φουσκωμένο πορτοφόλι στην τσέπη σας. Τα κοινωνικά δίκτυα αποτελούν τη βάση των οικονομικών μας σκανδάλων, των διατροφικών ολισθημάτων μας, της κατάχρησης ουσιών και των επιδημιών αυτοκτονίας, αλλά επίσης της εκλογική συμπεριφοράς μας, της καινοτομίας, του αλτρουισμού και της «όλως τυχαίας» επίδειξης καλοσύνης.
Προκλητικό, διορατικό, τερπνό και ωφέλιμο, το Συνδεδεμένοι εξηγεί γιατί τα συναισθήματα είναι μεταδοτικά, πώς εξαπλώνεται η παχυσαρκία, γιατί οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, και πολλά άλλα. Καταρρίπτοντας την άποψη της πρωτοκαθεδρίας του ατόμου, το βιβλίο προτείνει μια επαναστατική νέα ιδέα: ότι καθοδηγούμαστε ασυναίσθητα από τους ανθρώπους που μας περιστοιχίζουν, σαν τα πουλιά ενός σμήνους που κινούνται σε πλήρη συμφωνία.
Το Συνδεδεμένοι είναι ένα βιβλίο που θα αλλάξει για πάντα τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε τους άλλους —και τον εαυτό σας.
MΕΡΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
● «Το βιβλίο ασχολείται με τη συναρπαστική νέα επιστήμη των κοινωνικών δικτύων. Με ενθουσιασμό και σαφήνεια, οι δύο διεθνώς αναγνωρισμένοι επιστήμονες ανακαλύπτουν τους αόρατους ιστούς που μας συνδέουν μεταξύ μας και, στην πορεία, αποκαλύπτουν συναρπαστικές πτυχές της κοινωνικής μας ζωής. [...] Αν κάποιος που γνωρίζετε ελάχιστα διαβάσει το Συνδεδεμένοι, αυτό θα μπορούσε να αλλάξει για πάντα τη δική σας ζωή. Πώς; Μα, διαβάστε στο βιβλίο».
―Daniel Gilbert, καθηγητής ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Harvard
● «Από την υγεία και την ευτυχία έως τις εποχικές μόδες και τις χρηματοοικονομικές αγορές, οι Christakis και Fowler μάς προσφέρουν ένα εντυπωσιακό ταξίδι στον κόσμο των κοινωνικών δικτύων. Και δείχνοντας τη σημασία αυτών των δικτύων για την προσωπική μας ζωή, οι συγγραφείς αναδεικνύουν κάτι ακόμη πιο σημαντικό: ότι η προοπτική του δικτύου αποτελεί κλειδί για την κατανόηση της ύπαρξής μας μέσα στην κοινωνία».
―Duncan Watts, καθηγητής κοινωνιολογίας, Πανεπιστήμιο Columbia
● «Αυτό που μας κάνει ανθρώπινους ―για καλό ή για κακό― είναι η κοινωνική φύση μας. Πουθενά αλλού δεν φανερώνεται σαφέστερα αυτή η πολύπλοκη, υπέροχη και συχνά σκοτεινή πλευρά μας απ’ ό,τι σε τούτο το βιβλίο. Σε έναν κοινωνικό κόσμο ο οποίος κατακλύζεται από νέους τρόπους αλληλεπίδρασης, το Συνδεδεμένοι είναι ένα εγχειρίδιο της ανθρώπινης ύπαρξης στον εικοστό πρώτο αιώνα».
―Dan Ariely, καθηγητής συμπεριφορικής οικονομικής, Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης
● «Ίσως να πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα βιβλία της δεκαετίας. Με ξεκάθαρο και γλαφυρό τρόπο, οι συγγραφείς χρησιμοποιούν τα πρωτοποριακά ευρήματά τους σχετικά με τα κοινωνικά δίκτυα για να κατανοήσουν όχι μόνο τις κοινωνικές σχέσεις, αλλά και τις δυνάμεις που διαμορφώνουν τον κόσμο μας. Γεμάτο με συναρπαστικές ιστορίες και παραδείγματα, το βιβλίο είναι απαραίτητο για την κατανόηση της ίδιας μας της φύσης. [...] Πρέπει να το διαβάσουν άπαντες».
―Ed Diener, καθηγητής ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο του Ιλινόις
● «Ένα παλιό ρητό λέει: “Τους συγγενείς δεν τους διαλέγουμε”. Μόλις διαβάσετε αυτό το βιβλίο, θα δείτε ότι δεν μπορείτε να επιλέξετε πολλά πράγματα στη ζωή σας. Αλλοι τα επιλέγουν για εσάς! Οι Christakis και Fowler δίνουν νέα πνοή σε μια παλιά ιδέα: το ότι έχει μεγάλη σημασία με ποιον συναναστρέφεστε. [...] Πολύπλοκες ιδέες γίνονται εύκολα κατανοητές και τα μυστήρια της επιστήμης ξεδιπλώνονται μπροστά στα μάτια σας. [...] Ο κόσμος θα γίνει πιο μικρός και θα αποκτήσει μεγαλύτερο νόημα μόλις διαβάσετε αυτό το συναρπαστικό βιβλίο».
―Sudhir Venkatesh, καθηγητής κοινωνιολογίας, Πανεπιστήμιο Columbia
● «Μια πανοραμική οπτική των κοινωνικών σχέσεων που μπορεί να σας δημιουργήσει ίλιγγο. Κάθε δάσκαλος και κάθε γονιός, κάθε επιχειρηματίας και κάθε πολιτικός, όλοι οι πολίτες θα πρέπει να δουν τη ζωή τους από αυτή την οπτική γωνία».
―Chip Heath, καθηγητής οργανωσιακής συμπεριφοράς, Πανεπιστήμιο Stanford
ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΜΕ ΜΟΡΦΗ ΕΡΩΤΗΜΑΤΩΝ
Στην καρδιά του προβλήματος
1. Θα δωρίζατε τον νεφρό σας σε έναν άγνωστο; Και αν ο σύντροφός σας ή ο καλύτερος φίλος σας αποδεχόταν την προσφορά σας, εσείς θα μπορούσατε να αλλάξετε την άποψή σας; Και θα επηρεαζόταν η απόφασή σας αν γνωρίζατε ότι η δωρεά σας θα παρακινούσε και άλλους να γίνουν δωρητές οργάνων;
2. Θα λέγατε για σας ότι έχετε πολλούς γνωστούς ή απλώς λίγους κοντινούς φίλους; Αν κάνατε ένα πάρτι, οι καλεσμένοι σας θα γνωρίζονταν ήδη μεταξύ τους ή θα έπρεπε να συστήσετε τους πάντες για πρώτη φορά; Πόσο διαφορετικό νομίζετε ότι θα ήταν τo πάρτι σε ένα διαφορετικό κοινωνικό δίκτυο;
3. Ποιος είναι ο γνωστός σας που σας επηρεάζει περισσότερο; Μπορούν να υπάρχουν και άλλοι, άγνωστοι σε εσάς άνθρωποι, οι οποίοι να σας επηρεάζουν ακόμη περισσότερο;
Όταν χαμογελάτε εσείς, χαμογελά και όλος ο κόσμος
4. Έχετε ποτέ «προσβληθεί» από πολύ γέλιο, άγχος ή άλλα συναισθήματα, όπως τα κορίτσια στην Τανζανία; Γελάτε δυνατά όταν είστε μόνοι σας;
5. Πώς σας επηρεάζει η διάθεση των φίλων σας; Με ποιους τρόπους τα συναισθήματα των ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένης της χαράς, αντικατοπτρίζουν μια ομαδική συμπεριφορά ―σαν τη συμπεριφορά των πουλιών όταν πετούν σε σμήνη;
6. Πιστεύετε ότι οι άνδρες και οι γυναίκες αντιδρούν διαφορετικά στη μοναξιά ή στην κατάθλιψη; Πώς οι διαφορές αυτές θα επηρέαζαν τη μετάδοση των συναισθημάτων στους άνδρες και τις γυναίκες;
Αγάπα τον πλησίον σου
7. Ο Νίκολας και η σύζυγός του, η Έρικα, κάποτε ζούσαν σε απόσταση τεσσάρων οικοδομικών τετραγώνων, αλλά έπρεπε να βρεθεί ο ένας στην άλλη άκρη του κόσμου προτού το κοινωνικό τους δίκτυο τους φέρει κοντά. Πώς γνωρίσατε το έτερόν σας ήμισυ; Ήταν μια τυχαία συνάντηση ή «βοήθησαν» οι φίλοι και οι συγγενείς σας; Μήπως η «τυχαία συνάντηση» δεν ήταν τελικά και τόσο τυχαία;
8. Αν μετρούσαμε την ελκυστικότητα από το 1 έως το 10, θα προτιμούσατε να βρίσκεστε στο 6 όταν όλοι οι άλλοι είναι στο 4, ή στο 8 όταν οι άλλοι είναι στο 10; Γιατί; Θα προτιμούσατε να κερδίζετε 32.000 δολάρια όταν όλοι οι άλλοι κερδίζουν 30.000 δολάρια ή θα προτιμούσατε 33.000 δολάρια όταν οι άλλοι κερδίζουν 35.000; Θα προτιμούσατε να έχετε 2 εβδομάδες άδεια τον χρόνο όταν οι άλλοι έχουν 1, ή θα προτιμούσατε 3 εβδομάδες άδεια όταν οι άλλοι έχουν 4; Ποια είναι η διαφορά μεταξύ αυτών των «αγαθών» (ελκυστικότητα, εισόδημα και χρόνος διακοπών);
9. Πιστεύετε ότι οι φίλοι σας επηρεάζουν το πόσο συχνά κάνετε έρωτα ή το είδος του σεξ που κάνετε; Και τι συμβαίνει με τους γονείς, σας επηρεάζουν και αυτοί; Ποιοι νομίζετε ότι επηρεάζουν περισσότερο τους εφήβους, οι γονείς ή οι συνομήλικοί τους;
10. Ξέρετε κανέναν που να πέθανε από “ραγισμένη καρδιά”; Πώς πιστεύετε ότι θα αντιδρούσε ο σύντροφός σας αν πεθαίνατε; Θεωρείτε ότι αυτό είναι πιο δύσκολο για τους άνδρες ή για τις γυναίκες, και γιατί;
11. Έχετε ποτέ συνάψει σχέση με τον εραστή της πρώην φίλης σας; Θα σας φαινόταν αφύσικο κάτι τέτοιο, και γιατί;
Ο ίδιος πόνος
12. Γιατί πιστεύετε ότι οι στενοί σας φίλοι που ζουν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά μπορεί να επηρεάζουν τις συνήθειές σας ως προς τη διατροφή και τη σωματική άσκηση τόσο όσο και αυτοί που ζουν δίπλα σας; Δεδομένου του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν τα κοινωνικά δίκτυα, τι θα μπορούσατε να κάνετε για να αλλάξετε τις συνήθειες αυτές;
13. Αν βγείτε για δείπνο με τους φίλους σας, είστε ο μόνος που παραγγέλνει αλκοόλ (ή που δεν παραγγέλνει αλκοόλ); Σας επηρεάζουν οι φίλοι σας ως προς την ποσότητα του αλκοόλ που καταναλώνετε ή ως προς το αν καπνίζετε; Και τι συμβαίνει με πολλές άλλες συνήθειες που σχετίζονται με την υγεία; Θα επηρεαζόσασταν από τη σεξουαλική ζωή κάποιου φίλου σας; Ενός γείτονά σας; Μιας διασημότητας;
14. Έχετε ποτέ ακούσει ένα άσχημο νέο ―ας πούμε, για μια αυτοκτονία― και ανησυχήσατε μήπως άλλοι άνθρωποι θα μπορούσαν να παρασυρθούν από αυτό; Θεωρείτε ότι θα μπορούσατε προσωπικά να επηρεαστείτε από μια τραυματική ταινία, ένα βιβλίο ή κάποια είδηση;
Η ροή του χρήματος
15. Έχετε ποτέ προσπαθήσει να μαντέψετε πόσες καραμέλες βρίσκονται μέσα σε ένα βάζο; Πώς τα πήγατε; Θεωρείτε ότι θα προβλέπατε καλύτερα αν μπορούσατε να δείτε το τι μάντεψαν οι άλλοι; Γιατί; Αν βρίσκατε ένα καταπληκτικό σπίτι που ανταποκρινόταν πλήρως στις ανάγκες της οικογενείας σας, αλλά βλέπατε ότι ήταν απούλητο επί 18 μήνες, θα αλλάζατε γνώμη; Και το θεωρείτε σωστό αυτό;
16. Πώς βρήκατε την τωρινή σας δουλειά; Σας βοήθησαν κάποιοι φίλοι; Ήταν φίλοι κοντινοί ή απλώς γνωστοί σας; Γιατί μπορεί οι κοντινοί φίλοι να είναι λιγότερο χρήσιμοι στην εύρεση εργασίας;
17. Υπάρχει ένα μείγμα στενών και χαλαρών σχέσεων στο εργασιακό σας περιβάλλον; Με ποιον τρόπο νομίζετε ότι επηρεάζει αυτό την εργασία και τη δημιουργικότητά σας;
Πολιτικά συνδεδεμένοι
18. Ψηφίσατε στις τελευταίες εκλογές; Πιστεύετε ότι μπορεί να ενεργούσατε διαφορετικά την επόμενη φορά αν γνωρίζατε ότι η συμπεριφορά σας θα επηρέαζε την ψήφο άλλων ανθρώπων; Έχετε προσπαθήσει ποτέ να αλλάξετε την άποψη κάποιου για ένα πολιτικό ζήτημα; Τα καταφέρατε;
19. Αποτελεί προσόν ή όχι για έναν πολιτικό να είναι «καλά δικτυωμένος»; Θα μπορούσε πιθανόν να είναι υπερβολικά δικτυωμένος;
20. Θεωρείτε ότι τα διάφορα ιστολόγια, το MySpace, το Facebook, το Twitter, έχουν επίδραση στην πολιτική; Ποιον βοηθούν περισσότερο, τις «παλιές καραβάνες» ή τους νέους πολιτικούς; Έχει αλλάξει τη φύση της δημοκρατίας μας αυτού του είδους η τεχνολογία;
Είναι στη φύση μας
21. Παρακολουθείτε εκπομπές «ριάλιτι» όπου οι συμμετέχοντες ανταγωνίζονται μεταξύ τους; Έχετε δει ποτέ μια πράξη πραγματικής γενναιοδωρίας στην εκπομπή, ή πιστεύετε ότι ο καθένας κοιτάει το συμφέρον του; Πόσο σημαντικός είναι ο αλτρουισμός αν θέλετε να κερδίσετε σε μια τέτοια εκπομπή; Πόσο σημαντικός είναι ο αλτρουισμός αν θέλετε να κερδίσετε στην πραγματική ζωή;
22. Θα περιγράφατε τον εαυτό σας ως κατά βάση εγωιστή ή συνεργάσιμο; Πώς θα περιγράφατε τα μέλη της οικογενείας σας ή τους συναδέλφους σας; Ποια άποψη έχετε: αυτά τα χαρακτηριστικά είναι έμφυτα, επίκτητα ή κάποιο είδος συνδυασμού;
23. Αν είστε θρησκευόμενος, ο Θεός αποτελεί μέλος του κοινωνικού σας δικτύου, και γιατί;
Υπερσυνδεδεμένοι
24. Πόσο μακριά έχετε ταξιδέψει στη ζωή σας; Πόσο μακριά ταξίδεψαν οι γονείς και οι παππούδες σας; Θεωρείτε ότι έχετε περισσότερους φίλους επειδή ταξιδέψατε σε πολλά μέρη του κόσμου;
25. Πόσο διαφέρει η εικονική από την πραγματική ζωή; Πιστεύετε ότι ο κόσμος στο κοινωνικό περιβάλλον σας θα σας αντιμετώπιζε διαφορετικά αν είχατε διαφορετική εξωτερική εμφάνιση; Θεωρείτε ότι εσείς θα συμπεριφερόσασταν διαφορετικά αν είχατε διαφορετική εξωτερική εμφάνιση;
26. Θεωρείτε ότι ο κόσμος τους Διαδικτύου έχει βελτιώσει ή μήπως έχει θέσει σε κίνδυνο τις σχέσεις που έχετε αναπτύξει στη ζωή σας; Και αν ναι, με ποιον τρόπο;
27. Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι έχουν υπερβολικά πολλούς «φίλους» στο Facebook και σε άλλα ηλεκτρονικά κοινωνικά δίκτυα; Πρόκειται για πραγματικούς φίλους; Πώς ανταποκρινόμαστε σε όλη αυτή την κοινωνική δραστηριότητα;
28. Εμπιστεύεστε τις πληροφορίες που βρίσκετε στη Wikipedia; Είναι αληθινές ή απλώς «φαινομενικά αληθινές»; Έχουν επηρεάσει τη ζωή σας οι μεγάλης κλίμακας συνεργασίες όπως αυτή στη Wikipedia;
Το συνολικό είναι καλό
29. Μπορείτε να θυμηθείτε μια περίπτωση όπου κάποιος σας βοήθησε με τρόπο ώστε αυτό να σας επιτρέψει να βοηθήσετε και εσείς κάποιον άλλο; Αυτού του είδους η συμπεριφορά είναι σπάνια ή συνηθισμένη; Πόσο μακριά θεωρείτε ότι μπορεί να μεταδοθεί η ευγένεια ενός ανθρώπου σε ένα κοινωνικό δίκτυο;
30. Τα κοινωνικά δίκτυα βοηθούν τους πλούσιους να γίνουν πλουσιότεροι; Αν ναι, πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που βρίσκονται στην περιφέρεια αυτών των δικτύων να μη «μείνουν πίσω»; Με ποιον τρόπο νομίζετε ότι μας βοηθούν τα κοινωνικά δίκτυα στο να κατανοήσουμε την κοινωνικοοικονομική ανισότητα της κοινωνίας μας;
31. Πιστεύετε ότι τα κοινωνικά δίκτυα είναι εγγενώς αγαθά; Αν ναι, γιατί κυκλοφορούν μέσα τους τόσα άσχημα πράγματα (όπως ασθένειες, παραπληροφόρηση και βία); Στη δική σας ζωή, το όφελος από τη σύνδεση είναι μεγαλύτερο από το κόστος;
32. Η εκπληκτική δύναμη των κοινωνικών δικτύων έγκειται στο ότι μπορεί να ελέγχουμε λιγότερο τις αποφάσεις μας από όσο νομίζουμε. Παράλληλα όμως, μπορεί να επηρεάζουμε άλλους ανθρώπους περισσότερο από όσο νομίζουμε. Έχει κάποια αξία να γνωρίζουμε ότι, ενώ μας επηρεάζουν οι άλλοι, ταυτόχρονα τους επηρεάζουμε και εμείς ―ότι είμαστε, δηλαδή, μέρος ενός ανθρώπινου υπεροργανισμού;
Το ψάρι μέσα μας
Στα τέλη Νοεμβρίου 2009, το βιβλίο βραβεύτηκε από τις Εθνικές Ακαδημίες των ΗΠΑ [την Εθνική Ακαδημία Επιστημών (NAS), την Εθνική Ακαδημία Μηχανικής (NAE), το Ινστιτούτο Ιατρικής (ΙΟΜ) και το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας (NRC)] ως το καλύτερο βιβλίο του 2009 για τη διάδοση της Επιστήμης στο ευρύ κοινό
Γιατί έχουμε τη μορφή που έχουμε; Τι κοινό έχει το ανθρώπινο χέρι με το φτερό μιας μύγας; Υπάρχει κάποια σύνδεση ανάμεσα στους μαστούς, τους ιδρωτοποιούς αδένες και τα λέπια; Για να κατανοήσουμε καλύτερα τους μηχανισμούς λειτουργίας του σώματός μας και να ανιχνεύσουμε την προέλευση πολλών από τις πιο διαδεδομένες νόσους της εποχής μας, πρέπει να στραφούμε σε απροσδόκητες πηγές: σε σκουλήκια, μύγες, ακόμη και ψάρια.
Ο Neil Shubin, επιφανής παλαιοντολόγος και καθηγητής ανατομίας που ανακάλυψε το Tiktaalik —τον χαμένο κρίκο μεταξύ των ψαριών και των χερσαίων ζώων—, αφηγείται την ιστορία της εξέλιξης, αναζητώντας τις καταβολές των οργάνων του ανθρώπινου σώματος εκατομμύρια χρόνια στο παρελθόν. Μελετώντας απολιθώματα και DNA, μας δείχνει ότι τα χέρια μας στην πραγματικότητα μοιάζουν με πτερύγια ψαριών, ότι το κεφάλι μας είναι οργανωμένο όπως εκείνο ενός άγναθου ιχθύος που εξαφανίστηκε αμέτρητα χρόνια πριν, ότι μεγάλα τμήματα του γονιδιώματός μας έχουν παρόμοια δομή και λειτουργία με τα γονιδιώματα σκουληκιών και βακτηρίων.
Ο Shubin μάς αναγκάζει να κοιτάξουμε τον εαυτό μας και τον κόσμο που μας περιβάλλει με εντελώς διαφορετική ματιά. Το ψάρι μέσα μας είναι επιστημονική γραφή του καλύτερου είδους —ένα βιβλίο διαφωτιστικό, προσιτό σε όλους και γραμμένο με ακαταμάχητο ενθουσιασμό.
• «Συνυφαίνοντας έξυπνα παλαιοντολογικές περιπέτειες με προσιτή επιστήμη, ο Shubin αποκαλύπτει την πολυποίκιλη και απροσδόκητα βαθιά συγγένεια της ανθρώπινης ανατομίας με την ανατομία ψαριών, ερπετών και άλλων πλασμάτων. Διαβάζοντας το βιβλίο, δεν θα ξανακοιτάξετε ποτέ το σώμα σας με τον ίδιο τρόπο —μελετήστε, αποδεχθείτε και υμνείστε το ψάρι μέσα σας. [...]»
―Sean Carroll, καθηγητής μοριακής βιολογίας και γενετικής στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν
• «Μια έξυπνη, ζωντανή και ακαταμάχητη επιστημονική περιπέτεια που θα αλλάξει παντοτινά την αντίληψή σας για το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος. [...]»
―Oliver Sacks, καθηγητής νευρολογίας και ψυχιατρικής στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Columbia
• «Απλή και παθιασμένη γραφή. [...] Ένα μάθημα ανατομίας του 21ου αιώνα. [...]»
―Nature
• «Η ιστορία του ανθρώπου δεν ξεκίνησε με τα πρώτα δίποδα· ξεκίνησε κυριολεκτικά δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Σε αυτό το ευπρόσιτο βιβλίο, ο Shubin μάς δείχνει πώς να ανακαλύψουμε αυτή τη μακρόχρονη και συναρπαστική ιστορία στη δομή των ίδιων μας των σωμάτων καθώς την συνυφαίνει με μια γοητευτική αφήγηση της επιστημονικής πορείας του. Το παρόν βιβλίο είναι ιδανικό για οποιονδήποτε θέλει να διερευνήσει την προέλευση του ανθρώπου πέραν της συνήθους ανθρωποκεντρικής προσέγγισης.»
—Ian Tattersall, διευθυντής του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας
• «Αν θεωρούσατε ότι η παλαιοντολογία εξαντλείται στο Jurassic Park, ρίξτε μια ματιά σε αυτό το διαφωτιστικό βιβλίο. Ο Shubin μάς ταξιδεύει 375 εκατομμύρια χρόνια πριν, σε μια εποχή όπου ένας παράξενος οργανισμός που έμοιαζε με ψάρι σύρθηκε στα ρηχά. Ταξιδέψτε μαζί του σε αυτό το συναρπαστικό οδοιπορικό στον κόσμο της παλαιοντολογίας και μάθετε πώς τα έμβια όντα —ημών συμπεριλαμβανομένων—απέκτησαν τη σημερινή τους μορφή.»
—Richard Ellis, συγγραφέας του βιβλίου Encyclopedia of the Sea
Γιατί έχουμε τη μορφή που έχουμε; Τι κοινό έχει το ανθρώπινο χέρι με το φτερό μιας μύγας; Υπάρχει κάποια σύνδεση ανάμεσα στους μαστούς, τους ιδρωτοποιούς αδένες και τα λέπια; Για να κατανοήσουμε καλύτερα τους μηχανισμούς λειτουργίας του σώματός μας και να ανιχνεύσουμε την προέλευση πολλών από τις πιο διαδεδομένες νόσους της εποχής μας, πρέπει να στραφούμε σε απροσδόκητες πηγές: σε σκουλήκια, μύγες, ακόμη και ψάρια.
Ο Neil Shubin, επιφανής παλαιοντολόγος και καθηγητής ανατομίας που ανακάλυψε το Tiktaalik —τον χαμένο κρίκο μεταξύ των ψαριών και των χερσαίων ζώων—, αφηγείται την ιστορία της εξέλιξης, αναζητώντας τις καταβολές των οργάνων του ανθρώπινου σώματος εκατομμύρια χρόνια στο παρελθόν. Μελετώντας απολιθώματα και DNA, μας δείχνει ότι τα χέρια μας στην πραγματικότητα μοιάζουν με πτερύγια ψαριών, ότι το κεφάλι μας είναι οργανωμένο όπως εκείνο ενός άγναθου ιχθύος που εξαφανίστηκε αμέτρητα χρόνια πριν, ότι μεγάλα τμήματα του γονιδιώματός μας έχουν παρόμοια δομή και λειτουργία με τα γονιδιώματα σκουληκιών και βακτηρίων.
Ο Shubin μάς αναγκάζει να κοιτάξουμε τον εαυτό μας και τον κόσμο που μας περιβάλλει με εντελώς διαφορετική ματιά. Το ψάρι μέσα μας είναι επιστημονική γραφή του καλύτερου είδους —ένα βιβλίο διαφωτιστικό, προσιτό σε όλους και γραμμένο με ακαταμάχητο ενθουσιασμό.
• «Συνυφαίνοντας έξυπνα παλαιοντολογικές περιπέτειες με προσιτή επιστήμη, ο Shubin αποκαλύπτει την πολυποίκιλη και απροσδόκητα βαθιά συγγένεια της ανθρώπινης ανατομίας με την ανατομία ψαριών, ερπετών και άλλων πλασμάτων. Διαβάζοντας το βιβλίο, δεν θα ξανακοιτάξετε ποτέ το σώμα σας με τον ίδιο τρόπο —μελετήστε, αποδεχθείτε και υμνείστε το ψάρι μέσα σας. [...]»
―Sean Carroll, καθηγητής μοριακής βιολογίας και γενετικής στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν
• «Μια έξυπνη, ζωντανή και ακαταμάχητη επιστημονική περιπέτεια που θα αλλάξει παντοτινά την αντίληψή σας για το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος. [...]»
―Oliver Sacks, καθηγητής νευρολογίας και ψυχιατρικής στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Columbia
• «Απλή και παθιασμένη γραφή. [...] Ένα μάθημα ανατομίας του 21ου αιώνα. [...]»
―Nature
• «Η ιστορία του ανθρώπου δεν ξεκίνησε με τα πρώτα δίποδα· ξεκίνησε κυριολεκτικά δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Σε αυτό το ευπρόσιτο βιβλίο, ο Shubin μάς δείχνει πώς να ανακαλύψουμε αυτή τη μακρόχρονη και συναρπαστική ιστορία στη δομή των ίδιων μας των σωμάτων καθώς την συνυφαίνει με μια γοητευτική αφήγηση της επιστημονικής πορείας του. Το παρόν βιβλίο είναι ιδανικό για οποιονδήποτε θέλει να διερευνήσει την προέλευση του ανθρώπου πέραν της συνήθους ανθρωποκεντρικής προσέγγισης.»
—Ian Tattersall, διευθυντής του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας
• «Αν θεωρούσατε ότι η παλαιοντολογία εξαντλείται στο Jurassic Park, ρίξτε μια ματιά σε αυτό το διαφωτιστικό βιβλίο. Ο Shubin μάς ταξιδεύει 375 εκατομμύρια χρόνια πριν, σε μια εποχή όπου ένας παράξενος οργανισμός που έμοιαζε με ψάρι σύρθηκε στα ρηχά. Ταξιδέψτε μαζί του σε αυτό το συναρπαστικό οδοιπορικό στον κόσμο της παλαιοντολογίας και μάθετε πώς τα έμβια όντα —ημών συμπεριλαμβανομένων—απέκτησαν τη σημερινή τους μορφή.»
—Richard Ellis, συγγραφέας του βιβλίου Encyclopedia of the Sea
Το φαινόμενο Πέρελμαν
Ας υποθέσουμε ότι περνάτε οκτώ χρόνια από τη ζωή σας για να λύσετε έναν γρίφο που πριν από σας βασάνισε πολλούς ανθρώπους για περισσότερο από έναν αιώνα. Και ας υποθέσουμε ότι γι΄ αυτό σας το κατόρθωμα σας προτείνουν για μια τιμητική διάκριση αλλά και ένα χρηματικό έπαθλο 1 εκατ. δολαρίων. Τι είδους προσωπικότητα πρέπει να είστε για να αρνηθείτε τις τιμές; Απάντηση σε αυτό το ερώτημα αναζητεί στο βιβλίο της «Ο ρώσος μαθηματικός: Γκρίσα Πέρελμαν» η συγγραφέας Μasha Gessen. Ειδικότερα, αναζητεί όλες τις λεπτομέρειες της ζωής του Γκρίσα Πέρελμαν, του μαθηματικού που το 2002 ανήρτησε την απόδειξη της εικασίας του Πουανκαρέ στο Διαδίκτυο προκαλώντας φρενίτιδα στην παγκόσμια μαθηματική κοινότητα.
Η αποστολή της Gessen είναι δύσκολη: ο Πέρελμαν όχι μόνο έχει αρνηθεί να παραλάβει το Μετάλλιο Φιλντς (το Νομπέλ των μαθηματικών) και να πράξει τα δέοντα ώστε να εισπράξει το 1 εκατ. δολάρια που έχει αθλοθετηθεί από το Ινστιτούτο Μαθηματικών Clay για την απόδειξη της εικασίας του Πουανκαρέ, αλλά αρνείται να μιλήσει σε οποιονδήποτε. Καθώς μάλιστα η Gessen είναι και δημοσιογράφος, οι πιθανότητές για συνομιλία με τον Πέρελμαν είναι μηδαμινές. Ισως γι΄ αυτό φταίει ο τίτλος του άρθρου των «Νew Υork Τimes» που έλεγε ότι «Ρώσος αναγγέλλει ότι έλυσε ξακουστό πρόβλημα Μαθηματικών». Τόσο ο τίτλος όσο και το άρθρο ήταν μια σειρά προσβολών για τον Πέρελμαν που τίποτε δεν είχε αναγγείλει (ακριβώς το αντίθετο: είχε αναρτήσει την απόδειξη σε ειδικό δικτυακό τόπο) και που καθόλου δεν στόχευε στα χρήματα (όπως αφηνόταν να εννοηθεί στην τέταρτη παράγραφο του άρθρου).
Με δεδομένη λοιπόν την άρνηση του ήρωα του βιβλίου να πει την ιστορία του, η Gessen ξεδιπλώνει όλο το δημοσιογραφικό της τάλαντο: εντοπίζει και συνομιλεί με όλους όσοι έπαιξαν κάποιον ρόλο στη ζωή του και πετυχαίνει να σχηματίσει μια (κατά το δυνατόν) πλήρη εικόνα των επιρροών που δέχθηκε αυτό το αναμφισβήτητα λαμπερό μαθηματικό πνεύμα. Εκτός από τις προφανείς δημοσιογραφικές-συγγραφικές ικανότητές της, η Gessen διαθέτει ένα ακόμη πλεονέκτημα. Είναι γέννημα-θρέμμα της ρωσικής κοινωνίας και σχεδόν συνομήλικη του Πέρελμαν. Ετσι, διαθέτει τις εμπειρίες που της επιτρέπουν να ανασυνθέσει για μας τους αναγνώστες τον κοινωνικό καμβά στον οποίο άνθησε η μαθηματική διάνοια του Πέρελμαν. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ανασυνθέτει το προστατευτικό κουκούλι το οποίο επέτρεψε στον αδέξιο κοινωνικά μαθηματικό να αφοσιωθεί στο πάθος του: η μαθηματικός μητέρα (που τον ακολουθεί παντού και πάντα), ο προγυμναστής Μαθηματικών (που φροντίζει να «περνάει απαρατήρητη» η εβραϊκή καταγωγή του στην αντισημιτική Ρωσία), οι καθηγητές στο ειδικό μαθηματικό σχολείο (που μαζί με τον προγυμναστή του πετυχαίνουν να τον στείλουν στους Μαθηματικούς Ολυμπιακούς Αγώνες, όπου έρχεται πρώτος) και στο Πανεπιστήμιο (που τον κατευθύνουν προς τις σωστές συνεργασίες).
Κατά την Gessen το κουκούλι αυτό δεν επέτρεψε ποτέ στον Πέρελμαν να αντιληφθεί πώς είναι η πραγματική ζωή. Κάνοντας δε η ίδια μια διάγνωση αυτισμού (για την ακρίβεια, θεωρεί ότι ο διάσημος μαθηματικός πάσχει από σύνδρομο Αsperger), η συγγραφέας δίνει μια εξήγηση για τη συμπεριφορά του: όταν η ζωή του αποκαλύφθηκε, ο Πέρελμαν δεν μπορούσε παρά να αισθανθεί προδομένος και ως εκ τούτου να αποτραβηχθεί. Μπορεί κανείς να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει με τα τελευταία συμπεράσματα της Gessen (ειδικά τα ιατρικής φύσεως). Δεν μπορεί όμως να μην της αναγνωρίσει ότι με τη διήγησή της πετυχαίνει να εισαγάγει τον αναγνώστη στον κόσμο του ήρωά της. Είναι δε τόσο καλή η ίδια στα Μαθηματικά (φοίτησε και εκείνη σε Μαθηματικό Γυμνάσιο) που μπορεί να εξηγήσει με απλά λόγια και χωρίς καμία εξίσωση τα της εικασίας του Πουανκαρέ. Διαβάστε το λοιπόν σαν μυθιστόρημα και δώστε τη δική σας ερμηνεία στο «φαινόμενο Πέρελμαν».
Η αποστολή της Gessen είναι δύσκολη: ο Πέρελμαν όχι μόνο έχει αρνηθεί να παραλάβει το Μετάλλιο Φιλντς (το Νομπέλ των μαθηματικών) και να πράξει τα δέοντα ώστε να εισπράξει το 1 εκατ. δολάρια που έχει αθλοθετηθεί από το Ινστιτούτο Μαθηματικών Clay για την απόδειξη της εικασίας του Πουανκαρέ, αλλά αρνείται να μιλήσει σε οποιονδήποτε. Καθώς μάλιστα η Gessen είναι και δημοσιογράφος, οι πιθανότητές για συνομιλία με τον Πέρελμαν είναι μηδαμινές. Ισως γι΄ αυτό φταίει ο τίτλος του άρθρου των «Νew Υork Τimes» που έλεγε ότι «Ρώσος αναγγέλλει ότι έλυσε ξακουστό πρόβλημα Μαθηματικών». Τόσο ο τίτλος όσο και το άρθρο ήταν μια σειρά προσβολών για τον Πέρελμαν που τίποτε δεν είχε αναγγείλει (ακριβώς το αντίθετο: είχε αναρτήσει την απόδειξη σε ειδικό δικτυακό τόπο) και που καθόλου δεν στόχευε στα χρήματα (όπως αφηνόταν να εννοηθεί στην τέταρτη παράγραφο του άρθρου).
Με δεδομένη λοιπόν την άρνηση του ήρωα του βιβλίου να πει την ιστορία του, η Gessen ξεδιπλώνει όλο το δημοσιογραφικό της τάλαντο: εντοπίζει και συνομιλεί με όλους όσοι έπαιξαν κάποιον ρόλο στη ζωή του και πετυχαίνει να σχηματίσει μια (κατά το δυνατόν) πλήρη εικόνα των επιρροών που δέχθηκε αυτό το αναμφισβήτητα λαμπερό μαθηματικό πνεύμα. Εκτός από τις προφανείς δημοσιογραφικές-συγγραφικές ικανότητές της, η Gessen διαθέτει ένα ακόμη πλεονέκτημα. Είναι γέννημα-θρέμμα της ρωσικής κοινωνίας και σχεδόν συνομήλικη του Πέρελμαν. Ετσι, διαθέτει τις εμπειρίες που της επιτρέπουν να ανασυνθέσει για μας τους αναγνώστες τον κοινωνικό καμβά στον οποίο άνθησε η μαθηματική διάνοια του Πέρελμαν. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ανασυνθέτει το προστατευτικό κουκούλι το οποίο επέτρεψε στον αδέξιο κοινωνικά μαθηματικό να αφοσιωθεί στο πάθος του: η μαθηματικός μητέρα (που τον ακολουθεί παντού και πάντα), ο προγυμναστής Μαθηματικών (που φροντίζει να «περνάει απαρατήρητη» η εβραϊκή καταγωγή του στην αντισημιτική Ρωσία), οι καθηγητές στο ειδικό μαθηματικό σχολείο (που μαζί με τον προγυμναστή του πετυχαίνουν να τον στείλουν στους Μαθηματικούς Ολυμπιακούς Αγώνες, όπου έρχεται πρώτος) και στο Πανεπιστήμιο (που τον κατευθύνουν προς τις σωστές συνεργασίες).
Κατά την Gessen το κουκούλι αυτό δεν επέτρεψε ποτέ στον Πέρελμαν να αντιληφθεί πώς είναι η πραγματική ζωή. Κάνοντας δε η ίδια μια διάγνωση αυτισμού (για την ακρίβεια, θεωρεί ότι ο διάσημος μαθηματικός πάσχει από σύνδρομο Αsperger), η συγγραφέας δίνει μια εξήγηση για τη συμπεριφορά του: όταν η ζωή του αποκαλύφθηκε, ο Πέρελμαν δεν μπορούσε παρά να αισθανθεί προδομένος και ως εκ τούτου να αποτραβηχθεί. Μπορεί κανείς να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει με τα τελευταία συμπεράσματα της Gessen (ειδικά τα ιατρικής φύσεως). Δεν μπορεί όμως να μην της αναγνωρίσει ότι με τη διήγησή της πετυχαίνει να εισαγάγει τον αναγνώστη στον κόσμο του ήρωά της. Είναι δε τόσο καλή η ίδια στα Μαθηματικά (φοίτησε και εκείνη σε Μαθηματικό Γυμνάσιο) που μπορεί να εξηγήσει με απλά λόγια και χωρίς καμία εξίσωση τα της εικασίας του Πουανκαρέ. Διαβάστε το λοιπόν σαν μυθιστόρημα και δώστε τη δική σας ερμηνεία στο «φαινόμενο Πέρελμαν».
Τα μαθηματικά του Χόλιγουντ
Τα μαθηματικά του Χόλιγουντ
Τι σχέση μπορεί να έχει η «ακολουθία 1/f» της κυματικής με τις ταινίες που σπάνε τα ταμεία; Φαίνεται ότι αυτή ακριβώς κρύβεται πίσω από το επιτυχημένο μοντάζ που εξασφαλίζει εισπρακτική επιτυχία
«Οι κινηματογραφιστές γίνονται όλο και καλύτεροι στο να φτιάχνουν τα πλάνα τους έτσι ώστε η διάρκειά τους να τραβάει την προσοχή μας» λέει οΤζέιμς Κάτινγκ, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ της Νέας Υόρκης. Ο κ. Κάτινγκ ανέλυσε 150 ταινίες του Χόλιγουντ και ανακάλυψε ότι όσο πιο πρόσφατες ήταν τόσο περισσότερο η διάρκεια των πλάνων τους έτεινε να ακολουθεί ένα μαθηματικό πρότυπο, το οποίο συναντάμε επίσης στον «ρυθμό» των χρονικών διαστημάτων συγκέντρωσης της προσοχής των ανθρώπων.
Τη δεκαετία του 1990 μια ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου του Τέξας μέτρησε τη διάρκεια των διαστημάτων συγκέντρωσης της προσοχής εθελοντών, ενώ αυτοί εκτελούσαν εκατοντάδες διαδοχικές δοκιμασίες. Οταν μετέτρεψαν αυτές τις μετρήσεις σε ακολουθίες κυμάτων χρησιμοποιώντας ένα μαθηματικό εργαλείο, το οποίο είναι γνωστό ως μετατροπή του Φουριέ, είδαν ότι το μέγεθος των κυμάτων αυξανόταν καθώς αυξανόταν η συχνότητά τους.
Από τον Νείλο στις οθόνες μας
Το χαρακτηριστικό αυτό είναι γνωστό ως «διακύμανση 1/f» ή «ροζ θόρυβος» και σε αυτή την περίπτωση σήμαινε ότι ορισμένα διαστήματα συγκέντρωσης της προσοχής με συγκεκριμένη διάρκεια επαναλαμβάνονταν ανά τακτές χρονικές περιόδους. Ο πρωτοπόρος θεωρητικός του χάουςΜπενουά Μάντελμπροτ έχει ανακαλύψει ότι τα ετήσια επίπεδα ανόδου της στάθμης των νερών του Νείλου ακολουθούν αυτό το πρότυπο, ενώ άλλοι το έχουν εντοπίσει στη μουσική και στις αναταράξεις του αέρα.
Για να διαπιστώσει αν η διάρκεια των πλάνων της κάμερας στις κινηματογραφικές ταινίες ακολουθεί επίσης αυτό το πρότυπο ο κ. Κάτινγκ μέτρησε τη διάρκεια του κάθε πλάνου σε 150 διαφορετικών ειδών εισπρακτικές επιτυχίες του Χόλιγουντ που κυκλοφόρησαν ανάμεσα στο 1935 και στο 2005. Στη συνέχεια μετέτρεψε τις μετρήσεις σε ακολουθίες κυμάτων για κάθε ταινία. Τα αποτελέσματα, γράφει στο άρθρο του που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο «Ρsychological Science», έδειξαν ότι οι πιο πρόσφατες ταινίες είχαν περισσότερες πιθανότητες να ακολουθούν τον κανόνα της 1/f από ό,τι οι παλαιότερες. Ο κ. Κάτινγκ υποστηρίζει ότι το γεγονός πως ακολουθούν το πρότυπο της 1/f ίσως κάνει τις ταινίες περισσότερο συναρπαστικές επειδή συμπίπτει με τον ρυθμό των χρονικών διαστημάτων συγκέντρωσης της προσοχής των ανθρώπων. Αμφιβάλλει ωστόσο ότι οι σκηνοθέτες εφαρμόζουν εσκεμμένα τους νόμους των μαθηματικών όταν κάνουν τις ταινίες τους. Απλώς πιστεύει ότι οι ταινίες που τυχαίνει να είναι μονταρισμένες κατ΄ αυτόν τον τρόπο έχουν περισσότερες πιθανότητες να σημειώσουν επιτυχία, γεγονός το οποίο με τη σειρά του κάνει άλλους να θέλουν να μιμηθούν το στυλ τους. Αυτό ίσως εξηγεί γιατί όλο και μεγαλύτερος αριθμός πρόσφατων ταινιών τείνει να ακολουθεί την 1/f.
Ο κ. Κάτινγκ, ο οποίος είναι λάτρης των φιλμ νουάρ, είναι βεβαίως ο πρώτος ο οποίος παραδέχεται ότι ο Οπως τονίζει, η τάση αυτή δεν συμπίπτει απαραίτητα με τις ταινίες δράσης όπως το «Πολύ σκληρός για να πεθάνει 2» (Die hard). Το σημαντικό είναι να υπάρχουν πλάνα παρόμοιας διάρκειας τα οποία επαναλαμβάνονται σε ένα πρότυπο τακτών χρονικών διαστημάτων καθ΄ όλη τη διάρκεια της ταινίας.
Το μυστικό του καλού μοντάζ
ρυθμός των πλάνων δεν είναι το παν: όπως διαπίστωσε, η διάρκεια των πλάνων στα φιλμ νουάρ είναι κατά κανόνα τυχαία και το κάθε πλάνο δεν σχετίζεται με τα άλλα σε καμία χρονική κλίμακα. Αντιθέτως το «Ο Πόλεμος των Αστρων: Επεισόδιο 3- Η εκδίκηση του Σιθ», το οποίο ο ίδιος αξιολογεί ως «απλώς απαίσιο», τηρεί αυστηρά την 1/f. Ο ερευνητής υπογραμμίζει ότι η καλή πλοκή και η δυνατή ερμηνεία εκ μέρους των ηθοποιών είναι προφανώς πιο σημαντικές.
Η θεωρία για τα διαστήματα συγκέντρωσης της προσοχής συνάδει με μια άλλη πρόσφατη έρευνα. ΟΤιμ Σμιθτου Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου παρακολουθεί τις κινήσεις των ματιών των κινηματογραφόφιλων. Εχει αποδείξει ότι το στυλ του μοντάζ των σύγχρονων ταινιών έχει ως αποτέλεσμα να κάνει περισσότερους ανθρώπους να εστιάζουν το βλέμμα τους στο ίδιο σημείο της οθόνης την ίδια στιγμή. Ερμηνεύει την ανακάλυψή του ως ένδειξη ότι το κοινό παρακολουθεί με περισσότερη προσοχή την ταινία.
TI EINAI O ΡΟΖ ΘΟΡΥΒΟΣ
Σ το φάσμα της συχνότητας ενός ροζ θορύβου η ισχύς της φασματικής πυκνότητας είναι αντιστρόφως ανάλογη με τη συχνότητα. Ο θόρυβος αυτής της «απόχρωσης» έχει την ίδια ενέργεια σε όλες τις οκτάβες, αλλά η έντασή του μειώνεται κατά τρία ντεσιμπέλ ανά οκτάβα. Ονομάστηκε έτσι επειδή βρίσκεται ανάμεσα στον «λευκό» και στον «κόκκινο» θόρυβο ή θόρυβο Μπράουν. Ο Μάντελμπροτ και ο Βαν Νες έχουν προτείνει την ονομασία «κλασματικός θόρυβος» (κάποιοι έχουν επίσης μιλήσει για «μορφοκλασματικό θόρυβο» ή «θόρυβο φράκταλ»), αλλά ο όρος χρησιμοποιείται σπάνια.
Το ανθρώπινο αφτί δεν μπορεί να συλλάβει όλες τις συχνότητες του φάσματός του, αλλά τον ξεχωρίζει εύκολα από τον λευκό θόρυβο. Πρακτικά η παραγωγή ενός «πραγματικού» ροζ θορύβου είναι αδύνατη, εφόσον ένα τέτοιο σήμα έχει άπειρη ενέργεια. Σε πρακτικό επίπεδο ένας ροζ θόρυβος μπορεί να παραχθεί μόνο για ένα συγκεκριμένο εύρος συχνοτήτων. Θεωρητικά ωστόσο έχει εντοπισθεί σε πάρα πολλά φυσικά, βιολογικά και οικονομικά συστήματα: στις ακολουθίες ορισμένων μετεωρολογικών δεδομένων, στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία ορισμένων ουράνιων σωμάτων, στη στατιστική δομή όλων των εικόνων του φυσικού περιβάλλοντος, σε όλες σχεδόν τις ηλεκτρονικές συσκευές (όπου αποκαλείται «θόρυβος flicker» ή «θόρυβος αναλαμπής»), στους ρυθμούς των παλμών της καρδιάς, στις στατιστικές των αλληλουχιών του DΝΑ, στις μεταβλητές των οικονομικών αγορών (όπου αποκαλείται «φαινόμενο μακροπρόθεσμης μνήμης») και, πρόσφατα, στα μοντέλα των ψυχικών καταστάσεων στην ψυχολογία.
Κυριακή 7 Μαρτίου 2010
Μίλα τους βρώμικα… αλλιώς δεν καταλαβαίνουν.
Όμως ο τίτλος είναι νεμεσιτικός και αντιυβριστικός, όπως λέμε αντιηρωικός. Πώς να τους μιλήσεις όλων αυτών των ψευτών, υποκριτών και φαρισαίων που μας περνάνε 24 ώρες το 24ωρο έναν έναν και όλους μαζί από τη λαιμητόμο της ύφεσης έχοντας εγκαθιδρύσει μια χρηματοπιστωτική δικτατορία βασισμένη μόνον σε ψευδή τεχνητά στοιχεία; Και να σκεφτεί κανείς ότι ζούμε στη χώρα που ο Αδαμάντιος Κοραής έγραφε στον και πνευματικά επαναστατημένο τόπο του 1821 προς τους Αμερικανούς «λυπάμαι που οι επαναστατημένοι Ελληνες δεν συνορεύουν με έναν λαό σαν και τον δικό σας».
Τώρα που ανοίγει η κουβέντα για τον πατριωτισμό - χειρότερη βρισιά από το στόμα των πατριδοκάπηλων δεν θα μπορούσε να ακουστεί- είναι καιρός να θυμηθούμε καθώς σκάει μύτη η άνοιξη και ξίνισε το αθάνατο κρασί του ΄21 ότι σύνορα για να υπερασπιστούμε, έχουμε εκχωρήσει προ πολλού με το αείμνηστο κείμενο της Κωνσταντινούπολης. Τα δε καινούργια μας, στενότερα, μικρότερα και ίσως νοικιασμένα, πρέπει να τα αναζητήσουμε στο σχέδιο για τη Δυτική Θράκη.
Σ’ αυτό το τεύχος η προτροπή του εξωφύλλου είναι διάχυτη. Μίλα τους βρώμικα κι εσύ κι ο καθένας και ο διπλανός, όσοι δηλαδή αποφασισμένοι να μη σκύψουν, να μη συναινέσουν και κυρίως να μην πνιγούν στις ενοχές για όσα καλούνται να πληρώσουν και χωρίς να πρέπει και χωρίς να μπορούν. Κι επειδή μιλάμε για δημόσιο λόγο, μίλα τους βρώμικα. Των ίδιων των ΜΜΕ που μιλάνε όχι απλώς σαν εξουσία εναντίον σου, αλλά εν τέλει και σαν υποβολείς αυτής καθεαυτήν της εξουσίας. Πώς αλλιώς δηλαδή στην εποχή της δήθεν δημόσιας διαβούλευσης θα απαντήσουμε στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα; Με τη δημόσια διαπόμπευση των στοιχείων της ηθικής και της διαφάνειάς τους. Λόγου χάριν, πού είδατε, πού ακούσατε, πού διαβάσατε πως όλη η καταστροφή περί δημοσίου χρέους αφορά μια χώρα της ευρωζώνης, την Ελλάδα, υπό τις εξής πραγματικές προϋποθέσεις: σύμφωνα με στοιχεία του ΔΝΤ το συνολικό χρέος της χώρας μας είναι 179% του ΑΕΠ, ο μέσος όρος κρατικών χρεών στην ΕΕ είναι 175% του ΑΕΠ! Δηλαδή, γι’ αυτό το 4% θα γίνουμε δούλοι των δήθεν καλύτερων από εμάς. Η Ολλανδία χρωστάει 234%, το Βέλγιο 219%, η Ισπανία το 207%. Χα χα! Αυτοί ήρθαν εδώ ως άγρια να διώξουν τα ήμερα. Τόσο ήμερα που πια κοιμισμένα οδεύουν στη σφαγή. Γιατί βέβαια, όταν οι New York Times ομολογούν πως η αναλογία δημοσίου χρέους προς ΑΕΠ στην Ελλάδα δεν είναι υψηλότερη από κείνην της Γερμανίας, αν δεν το πει η Nemecis ή κάνας ξεκάμπανος κόκκινος σε παράθυρο, ποιος θα ξυπνήσει;
Πριν ανοίξουμε κουβέντα σοβαρή για το παρόν και το μέλλον μιας ουσιαστικής έννοιας πατριωτισμού και διεθνισμού, ήρθε καιρός να επαναπατρίσουμε τη λογική μας εδώ και τώρα όντως με βαρύ τίμημα. Ξεβόλεμα, αυτοκριτική, διόρθωση της ψήφου, αντισυμβατική συμπεριφορά, καθορισμό καινούργιο της έννοιας παρανομία. Τολμηρό; Μπορεί. Δίκαιο όμως. Νεμεσίτικο. Αν όλοι γίνουμε παράνομοι, η κυρίαρχη νεοφασιστική νομιμότητα πάει περίπατο. Καινούργιο κρασί σε παλιά βαρέλια.
συντάκτης : Λιάνα Κανέλλη
Σάββατο 6 Μαρτίου 2010
Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010
Ελλάδα: Λεία πολλών αρπακτικών
Ελλάδα: Λεία πολλών αρπακτικών
Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται στο στόχαστρο του διεθνούς ιμπεριαλιστικού κανιβαλισμού γιατί συνθέτει πολύτιμα και σπάνια «υλικά»: Γρανιτένια ιστορικά βάθρα, συσσωρεύσεις αγωνιστικών παραδόσεων, ακατάλυτους πολιτισμικούς ιστούς, ισχυρότατες αρθρώσεις Ορθοδοξίας, καθώς και σπάνιο οικονομικό πλούτο.
Σχετικά με αυτόν τον οικονομικό πλούτο παραθέτουμε ένα αποκαλυπτικό κείμενο το οποίο πήραμε από τον «Αμέθυστο»:
http://amethystosbooks.blogspot.com/2010/02/n.html
"Nα γιατί θέλουν να βάλουν στο χέρι τη χώρα μας..."
"Χρυσός: Μπορεί να αποφέρει κρατικά έσοδα ύψους 500 εκατ. ευρώ ετησίως και να εξασφαλίσει πάνω από 7.000 θέσεις εργασίας.
Γεωθερμικά πεδία: Αν αξιοποιούνταν η ενέργεια που θα προέκυπτε, θα ισοδυναμούσε με 160.000 τόνους πετρελαίου ετησίως.
Πετρέλαιο: Ένα δισ. βαρέλια είναι τα πιθανά απολήψιμα αποθέματα αργού στο Βορειοανατολικό Αιγαίο.
Ουράνιο: 10.000 τόνοι στο υπέδαφος της Βόρειας Ελλάδας.
Να γιατί "διεκδικούν" οι Αλβανοί εθνικιστές την Ήπειρο, οι Σκοπιανοί τη Μακεδονία, οι Τούρκοι τη Θράκη και το Αιγαίο! (γιατί από πίσω τους βρίσκονται οι Αμερικάνοι που θέλουν να λεηλατήσουν και να ληστέψουν τον εθνικό μας πλούτο)
Τον Φεβρουάριο του 1998 έφτασε στην δημοσιότητα έρευνα που αφορούσε την μεγαλύτερη συγκέντρωση ραδονίου στον Ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στο χωριό Νεράιδα Θεσπρωτίας. Η μέτρηση ήταν 9550 μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150!
Παρόμοιες υψηλές μετρήσεις είχαμε και στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μύκονου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδα, Λουτράκι, Νιγρίτα, Σουρωτή (1), κλπ.
Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο και για όσους γνωρίζουν, αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη στο υπέδαφος των άνω τουλάχιστον περιοχών ΟΥΡΑΝΙΟΥ.
Στο όρος Παγγαίο στην Καβάλα επίσης υπάρχει ήδη έντονο ενδιαφέρον από ξένο επενδυτή για την εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού.
Στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής ήδη έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του εκεί υπεδάφους από την TVX Gold του (γνωστού ανθέλληνα χρηματοδότη της σκοπιανής προπαγάνδας) George Soros, η οποία περιέχει αρκετό χρυσό, αλλά και ουράνιο!!!.
Μία απόρρητη έκθεση που ήρθε στο φως με δημοσίευμα της εφημερίδας "Επενδυτής" στις 23/2/96, αναφέρει για τα αποτελέσματα των μετρήσεων του ΙΓΜΕ (Ίδρυμα Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών). Γύρω στο ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δραχμών εκτιμάται η αξία των κοιτασμάτων ουρανίου και άλλων σπανίων μετάλλων για δορυφόρους και πυραύλους.
Το κείμενο της έρευνας υπογράφεται από επτά διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες και κάνει λόγο για κοίτασμα ουρανίου που περιέχει 300 εκατομμύρια τόνους με συμπύκνωμα ουρανίου 16%, καθώς και σπάνια άλλα ορυκτά όπως ρουτίλιο, λουτέσιο και λανθάνιο, που έχουν εξαιρετικά ειδικές χρήσεις στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων. Αναφέρεται ΜΟΝΟΝ για την περιοχή του όρους Σύμβολο του νομού Καβάλας.
Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου ΔΙΕΘΝΩΣ. Η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου 235 στην διεθνή αγορά (1998) είναι 20.000 δολάρια το γραμμάριο !.
O κοσμήτορας της πολυτεχνικής σχολής και πρόεδρος του τμήματος χημικών μηχανικών Βασίλειος Παπαγεωργίου, πραγματοποίησε διάλεξη με θέμα "Η Βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα",η οποία είχε να κάνει με τα αποτελέσματα και της δικής του έρευνας 30 ετών. Εντυπωσιακό ήταν το ότι σε όλα τα σημεία η έρευνά αυτή συμφώνησε με τα αποτελέσματα παλαιοτέρας αντίστοιχης έρευνας της δεκαετίας του 1940 που τυχαία είχε φτάσει στα χέρια του. Ο εν λόγω καθηγητής αναρωτιέται πως είναι δυνατόν η Ελλάδα να μην έχει αυτή τη στιγμή ήδη στημένη βαριά βιομηχανία την στιγμή που διαθέτει όχι μόνον ΟΛΕΣ τις απαραίτητες πρώτες ύλες (στρατηγικά ορυκτά) και μάλιστα σε αφθονία, αλλά και για ορισμένα από αυτά, είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ παραγωγός χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και συγκεκριμένα:
Λιγνίτης: Ως ορυκτό για την παραγωγή ενέργειας από την καύση του με λιγοστή μόλυνση του περιβάλλοντος. Η Ελλάδα διαθέτει τόσο πολύ λιγνίτη, που εάν τον εκμεταλλευόταν από νωρίς, θα είχε γλιτώσει πολλά δισεκατομμύρια από την εισαγωγή πετρελαίου.
Αλουμίνιο: Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουμίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινίου, με χιλιάδες εφαρμογές.
Βωξίτης: Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και αλλού.
Μαγγάνιο: Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που περιέχει στο υπέδαφός της κοιτάσματα μαγγανίου. Τα κυριότερα κοιτάσματα έχουν εντοπισθεί στο νομό Δράμας.
Νικέλιο: Και για αυτό το στρατηγικό ορυκτό όπως ανέφερε ο κύριος Παπαγεωργίου, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφός της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, του μεγαλυτέρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.
Σμηκτίτες: Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά και άλλα.
Μαγνήσιο: Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.
Χρωμίτης: Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει στο υπέδαφός της σημαντικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα χρωμίτη. Τα σημαντικότερα κοιτάσματα βρίσκονται στο Μπούρινο Κοζάνης και χρησιμοποιούνται κυρίως για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα.
Ουράνιο: Όπως ανέφερα ήδη, τα ουρανιούχα μεταλλεύματα έχουν εντοπισθεί στην Κεντρική Μακεδονία και στην Θράκη. Το τεύχος της 28ης Απριλίου 1999 της εφημερίδας "Αθηναϊκή" είχε ως τίτλο "Θησαυροφυλάκιο η Βόρεια Ελλάδα" και αναφερόταν σε αυτό ακριβώς το θέμα. Η Θράκη λοιπόν είναι ένας στρατηγικός κόμβος, διότι εκτός των πλουσίων κοιτασμάτων ουρανίου, χρυσού και πετρελαίου, επιπλέον από εκεί πρόκειται να περάσει στο μέλλον και ο αγωγός φυσικού αερίου και πετρελαίου "Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης" Αγωγός μεταφοράς καυσίμων από Κασπία προς τη δύσ! η.
ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ: Υπάρχει άφθονο στο Αιγαίο. Στην ίδια διάλεξη για τα στρατηγικά ορυκτά του κυρίου Παπαγεωργίου έγινε εκτενής λόγος για τα πετρέλαια στο Αιγαίο. Καμία κυβέρνηση δεν είχε μέχρι τώρα το θάρρος να παραδεχθεί την ύπαρξη πλουσιοτάτων κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο και ότι το παιχνίδι με την Τουρκία στην ουσία εκεί παίζεται. Υπάρχουν εδάφια του αρχαίου ιστορικού Ηροδότου που κάνει λόγο για την "εύφλεκτη πίσσα". Είναι ακόμη γεγονός γνωστό ότι οι Γερμανοί επί κατοχής είχαν ήδη χαρτογραφήσει όλη την Ελλάδα, αφού άμεσα τους ενδιέφερε αν και τότε οι όποιες πηγές ενέργειας για την στρατιωτική τους μηχανή. Με την πτώση του Χίτλερ, οι σχετικοί χάρτες και πληροφορίες έφτασαν και στα χέρια των Αμερικανών της εποχής.
Τα τελευταία χρόνια και με την βοήθεια ειδικών δορυφορικών φωτογραφήσεων είναι γεγονός ότι ήδη υπάρχουν ασφαλή στοιχεία για την ύπαρξη πλουσίων πετρελαϊκών κοιτασμάτων στο Αιγαίο. Ο πρώην πρεσβευτής της Αμερικής στην Ελλάδα Nicholas Burns σε ζωντανή εκπομπή στο κανάλι MEGA είχε κι αυτός επισήμως παραδεχθεί ότι υπάρχει όντως πετρέλαιο στο Αιγαίο και ότι αυτό ουσιαστικά δημιουργεί την ένταση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Σύμφωνα με αποτελέσματα ερευνών που στηρίχτηκαν σε δορυφορικούς χάρτες είναι πλέον γεγονός αναμφισβήτητο ότι: Τα πλουσιότερα κοιτάσματα πετρελαίου στον Ελληνικό χώρο υπάρχουν ανατολικά της νήσου Θάσου, στον Θερμαϊκό Κόλπο, στην περιοχή των Δωδεκανήσων και συγκεκριμένα στην περιοχή κοντά στα Ίμια, στην Ζάκυνθο και στην Φλώρινα. Επίσημη δήλωση του καθηγητή πυρηνικής φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κυρίου Παπαστεφάνου, αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:
"Από παλιά διέβλεπα ότι, όπως και στην υπόθεση των κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο, έτσι και στην υπόθεση του ουρανίου, ίσως να μην δόθηκαν ποτέ στις ελληνικές κυβερνήσεις τα πλήρη αποτελέσματα των γεωλογικών ερευνών που έκαναν στην Δράμα και τη Θράκη οι Αμερικανοί ερευνητές..."
Ένα εύλογο ερώτημα είναι το γιατί η Ελλάδα να έχει πετρέλαιο και σημαντικά ορυκτά σε τέτοιες ποσότητες.
Σε αυτό απαντούν οι γεωλόγοι λέγοντας τα εξής.
Όσον αφορά το πετρέλαιο είναι γνωστό στους γεωλόγους ότι ολόκληρο σχεδόν το σημερινό Αιγαίο Πέλαγος ήταν κάποτε μία απέραντη πεδιάδα με πλούσια βλάστηση η οποία στην πορεία κατεποντίσθη για να δημιουργήσει μετά από χιλιάδες χρόνια το σημερινό Αιγαίο Πέλαγος. Οι υδρογονάνθρακες των δασών έγιναν πετρέλαιο.
Όσον αφορά τα σπάνια μέταλλα, εξηγείται εύκολα κι αυτό την στιγμή που ως γνωστόν καθώς η τεκτονική πλάκα της Αφρικής υποχωρεί κάτω από αυτήν της Ευρώπης, δημιουργεί μεταξύ άλλων και κατάλληλες προϋποθέσεις δημιουργίας τέτοιου είδο! υς μεταλλευμάτων.
Υπάρχουν βάσιμες υποψίες και για άλλα "περίεργα" και πανάκριβα συστατικά στο υπέδαφός μας, όπως το ΟΣΜΙΟ, ο κόκκινος υδράργυρο κ.ά. για τα οποία η έρευνα συνεχίζεται.
Κλείνοντας το θέμα των πετρελαίων στο Αιγαίο, παραθέτω τον καταμερισμό των χώρων ευθύνης των πετρελαϊκών καρτέλ ανά την Ελλάδα, όπως έχουν συμφωνηθεί από το 1975:
α') Ανατολικά της Θάσου (OXYDENTAL, του τεξανού Α. Χάμμερ),
β') Κρητικό Πέλαγος, μεταξύ Κάσου και Κρήτης (CHEVRON, συμφερόντων Ροκφέλλερ),
γ') Κατάκωλλο Ζακύνθου (ESSO, επίσης του Ροκφέλλερ),
δ') Επανομή - Σιθωνία - Θερμαϊκός (αμερικανική TEXACO και αγγλοολλανδική SHELL).
Πηγές: Δημοσιεύματα του τύπου, Forum Μ.Π.Ε."
Μας βρήκαν εύκολους και μας κάνουν ότι θέλουν...
2 άρθρα του Δελαστίκ από το Έθνος (11 και 16-2)
Χρεοκοπεί η Ελλάδα ή η... ΕΕ;
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ 11/2/2010
Στην πολιτική επίθεση εναντίον της χώρας μας που έχει εξαπολύσει η Γερμανία και άλλες δυνάμεις της ΕΕ και στην κερδοσκοπική επίθεση που τη συνοδεύει, χρησιμοποιούνται ένα σωρό προπαγανδιστικοί μύθοι και ανακρίβειες, προκειμένου να τρομοκρατήσουν τους Ελληνες εργαζόμενους και να παραλύσουν εκ των προτέρων τις όποιες αντιδράσεις τους στα μέτρα στραγγαλιστικής λιτότητας που υποχρέωσαν τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου να εξαγγείλει. Επικεντρώνοντας όλη τη συζήτηση στο ύψος του ελλείμματος και του δημόσιου χρέους, επιχειρείται η παραπλάνηση της ανενημέρωτης κοινής γνώμης.
Χρεοκοπεί άραγε μια χώρα όταν επί σειρά ετών έχει ελλείμματα; Ναι, είναι η απάντηση που προσπαθούν να υποβάλουν. Οχι, είναι η σωστή απάντηση. Σε καμιά περίπτωση δεν αρκούν τα ελλείμματα για να οδηγηθεί μια χώρα σε χρεοκοπία. Για του λόγου το αληθές, ας δούμε τι γίνεται στις οικονομικές υπερδυνάμεις του πλανήτη - την ευρωζώνη, τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία. Και οι τρεις, ολόκληρη τη δεκαετία 2001 - 2010 (εννοείται ότι για το 2010 αναφερόμαστε σε προβλέψεις) είχαν ελλείμματα και μόνο ελλείμματα και τα δέκα ανεξαιρέτως συνεχή χρόνια!
Η ευρωζώνη 6,6% για το 2010 και 6,2% για το 2009, αλλά και 2,5% το 2002 ή 3% το 2003. Πολύ χειρότερη η κατάσταση στις ΗΠΑ: έλλειμμα 10% το 2010 και 12,5% το 2009 ή 5,9% το 2008. Επίσης 3,7% το 2002 και 4,8% το 2003. Στην Ιαπωνία απερίγραπτα χειρότερα τα πράγματα: έλλειμμα 8% το 2002 και επίσης 8% το 2003, αλλά και 5,8% το 2008 και 10,5% το 2009 ή 10,2% το 2010! Για ολόκληρη τη δεκαετία, τα ελλείμματα της Ιαπωνίας ήταν σαφώς χειρότερα από αυτά της Ελλάδας! Ναι, λένε κάποιοι, όμως η Ελλάδα δεν έχει μόνο υψηλά ελλείμματα έχει και υψηλό δημόσιο χρέος. Η Ιαπωνία να δείτε! Στο 135,4% (!) του ΑΕΠ της βρισκόταν το δημόσιο χρέος της ήδη από το 2000 και καθόλου δεν έχει μειωθεί στη διάρκεια της δεκαετίας. Αντιθέτως έχει εκτοξευθεί στο 197,2% (!), όταν το ελληνικό δημόσιο χρέος ήταν 112,6% το 2009 και εκτιμάται ότι θα φτάσει στο 125% το 2010. Επειτα, ο περιορισμός της συζήτησης στο δημόσιο χρέος δεν επιτρέπει την πλήρη απεικόνιση της κατάστασης. Αν επεκτείνουμε την ανάλυση στο συνολικό χρέος κάθε χώρας (το σύνολο του ποσού δηλαδή που έχει δανειστεί το κράτος, οι επιχειρήσεις και οι ιδιώτες, άρα δημόσιο συν ιδιωτικό χρέος), η εικόνα αλλάζει εντυπωσιακά. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το συνολικό χρέος της Ελλάδας είναι στο ύψος του 179% του ΑΕΠ. Εξαιρετικά υψηλό, μπορεί να νομίσει κανείς. Ισως, αλλά ο μέσος όρος της ΕΕ είναι... 175%! Ιδιο δηλαδή με της Ελλάδας. Στο συνολικό χρέος δε καθόλου «πρωταθλήτρια» της ευρωζώνης δεν είναι η Ελλάδα. Την ξεπερνούν η Ολλανδία (!) με 234%, η Ιρλανδία με 222%, το Βέλγιο με 219%, η Ισπανία με 207%, η Πορτογαλία με 197%, η Ιταλία με 194% και πάει λέγοντας. Εντυπωσιακά στοιχεία προκύπτουν επίσης όταν ασχοληθεί κανείς με το εξωτερικό χρέος μιας χώρας (πόσα χρωστούν δηλαδή το κράτος, οι επιχειρήσεις και οι ιδιώτες μιας χώρας σε ξένες τράπεζες, δεδομένου ότι πάντα ένα τμήμα του χρέους αναφέρεται σε τράπεζες της ίδιας της χώρας). Περιορίζοντας το δείγμα στις βαλλόμενες μεσογειακές χώρες (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία) και στην Ιρλανδία, η οποία ως... χώρα-φούσκα του νεοφιλελευθερισμού έχει συρρικνωμένο σχετικά δημόσιο χρέος αλλά αστρονομικό χρέος επιχειρήσεων και ιδιωτών, προκύπτει μια εντελώς διαφορετική κατάταξη αυτών των χωρών. Στο εξωτερικό χρέος, λοιπόν, διαπιστώνουμε ότι η Ιρλανδία χρωστάει στους ξένους το... 414% του ΑΕΠ της και η Πορτογαλία το 130% του δικού της ΑΕΠ.Σε σαφώς καλύτερη μοίρα βρίσκονται η Ελλάδα με 89,5% του ΑΕΠ και η Ισπανία με 80% βάσει των στοιχείων που δίνει η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Υπάρχουν κι άλλες χώρες της ευρωζώνης, λοιπόν, που στην πραγματικότητα χρωστούν περισσότερα στις τράπεζες ή στους ξένους από την Ελλάδα.
ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ
Κερδοσκοπικά και πολιτικά τα αίτια
Εξι χώρες της ευρωζώνης τουλάχιστον με επικεφαλής την Ολλανδία και το Βέλγιο, έχουν συνολικό χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό) μεγαλύτερο από αυτό της Ελλάδας! Δέκα ολόκληρα χρόνια η Ιαπωνία έχει δημόσιο χρέος τρομερά μεγαλύτερο από αυτό της Ελλάδας και παράλληλα την ίδια δεκαετία έχει ελλείμματα κατά μέσο όρο πολύ χειρότερα από τα ελληνικά! Ο κατά κεφαλήν εξωτερικός δανεισμός της Ιρλανδίας είναι σχεδόν οκταπλάσιος (!) από της Ελλάδας. Το γεγονός ότι για καμιά από αυτές τις χώρες δεν λένε ότι χρεοκοπεί (πολύ σωστά, άλλωστε), ενώ το λένε για την Ελλάδα (εντελώς αβάσιμα), αποδεικνύει ότι η χώρα μας βρίσκεται στο επίκεντρο πολιτικών και κερδοσκοπικών επιθέσεων.
ΑΠΟΨΕΙΣ :: ΑΡΘΡΟΓΡΑΦOI: ΔΕΛΑΣΤΙΚ
Πώς μας πούλησαν και μας αγόρασαν Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ 16/2/2010
Ανατριχιαστικός είναι ο μηχανισμός με τον οποίον συγκεκριμένοι τραπεζικοί κολοσσοί κερδοσκόπησαν εναντίον της χώρας μας, με αποτέλεσμα αυτοί μεν να κερδίσουν ποσά ύψους> εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, η Ελλάδα δε να τεθεί υπό ξένη οικονομική κηδεμονία. Αξίζει να τον περιγράψουμε σε αδρές γραμμές.
Το αποφασιστικό εργαλείο στο παιχνίδι που παίχτηκε εναντίον της Ελλάδας είναι ένα εντελώς πρόσφατο χρηματοπιστωτικό προϊόν που ονομάζεται CDS(από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων creditdefaultswaps). Πρόκειται για ασφάλιση κατά της περίπτωσης μη αποπληρωμής ενός χρέους. Μια τράπεζα π.χ. που αγοράζει ομόλογα ενός κράτους ασφαλίζει το ποσό που έδωσε σε μια άλλη τράπεζα, η οποία είναι υποχρεωμένη να της δώσει αυτή τα λεφτά της, αν το κράτος χρεοκοπήσει και βρεθεί σε αδυναμία να εξοφλήσει τα ομόλογά του όταν λήξουν ή να πληρώσει ενδιαμέσως τους τόκους. Εννοείται ότι όσο πιο επισφαλής είναι η οικονομική κατάσταση μιας χώρας τόσο υψηλότερα ασφάλιστρα θα απαιτήσει η τράπεζα που ασφαλίζει το χρέος. Το στοιχείο που σοκάρει είναι ότι τρεις και μόνο τραπεζικοί κολοσσοί, η γερμανική Ντόιτσε Μπανκ και οι αμερικανικές Γκόλντμαν Ζαξ και Τζ. Π. Μόργκαν ελέγχουν τον 75% (!) της παγκόσμιας αγοράς των CDS. Πάμε τώρα στην περίπτωση της Ελλάδας. Περί τα μέσα Γενάρη, περίπου δέκα ημέρες πριν η χώρα μας αναζητήσει αγοραστές για το πενταετές ομόλογό της, η Ντόιτσε Μπανκ δημοσιοποιεί μια έκθεση - φωτιά για την ελληνική οικονομία, όπου αναφέρει πως πάμε χάλια και δεν αποκλείεται κατάρρευση. Αμέσως μετά κινητοποιείται το τμήμα της CDSτης Ντόιτσε Μπανκ. Ζητάει πολύ υψηλότερα ασφάλιστρα για το ελληνικό χρέος, αφού υποτίθεται ότι η χώρα μας βρίσκεται σε επικίνδυνη κατάσταση, όπως λέει το τμήμα μελετών της... ίδιας τράπεζας! Αφού το επιτόκιο των CDS για την Ελλάδα ανεβαίνει, περνάει αμέσως το μήνυμα παγκοσμίως στο χρηματοπιστωτικό σύστημα: τα διεθνή ΜΜΕ που δρουν ως «παπαγαλάκια» των κερδοσκόπων ουρλιάζουν ότι η ελληνική οικονομία παραπαίει, η ανενημέρωτη κοινή γνώμη τρομοκρατείται και οι επαΐοντες καταλαβαίνουν ότι στοχοποιήθηκε η Ελλάδα και οδεύει προς οικονομικό «γδάρσιμο». Εν συνεχεία η ίδια η Ντόιτσε Μπανκ μαζί με την Γκόλντμαν Ζαξ αναλαμβάνουν να... πουλήσουν τα ελληνικά ομόλογα! Να τα προωθήσουν στους υποψήφιους αγοραστές! Ναι, αυτοί ακριβώς που συμμετείχαν ενεργά στην οργάνωση του κλίματος καταρράκωσης της ελληνικής οικονομίας για να διευκολυνθούν οι κερδοσκοπικές επιθέσεις! Δεν πρόκειται περί κακόγουστου αστείου. Μιλάμε εντελώς σοβαρά. Η ελληνική κυβέρνηση, όπως και πάμπολλες άλλες κυβερνήσεις, υποχρεώνεται αντικειμενικά να προστρέξει στις τράπεζες που ελέγχουν την αγορά CDS, παρ' όλο που υπονομεύουν την Ελλάδα. Τους πληρώνει ουσιαστικά «προστασία», με τη χυδαία έννοια του όρου, ελπίζοντας να τις εξευμενίσει ώστε να την βοηθήσουν να δανειστεί με ανεκτά επιτόκια. Η Ντόιτσε Μπανκ λοιπόν ως ανάδοχος τράπεζα μαζί με την Γκόλντμαν Ζαξ και άλλες, που παίζουν πολύ δευτερεύοντα ρόλο, καθορίζουν ουσιαστικά το επιτόκιο με το οποίο θα διαθέσει τα ομόλογά της η κυβέρνηση Παπανδρέου, η οποία στην πραγματικότητα δεν έχει περιθώρια να μη συμμορφωθεί στις υποδείξεις τους. Εννοείται ότι η Ντόιτσε Μπανκ και η Γκόλντμαν Ζαξ έχουν ενημερώσει τους πελάτες τους, οι οποίοι τρέχουν σαν τρελοί να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα με επιτόκιο 6,2%, γιατί φυσικά οι τράπεζες αυτές γνωρίζουν εκ των ένδον πως έχει στηθεί το παραμύθι της δήθεν επαπειλούμενης χρεοκοπίας. Η Ντόιτσε Μπανκ και η Γκόλντμαν Ζαξ εισπράττουν παχυλές προμήθειες εκατομμυρίων ευρώ από τους πελάτες τους, ενώ αγοράζουν και οι ίδιες μεγάλες ποσότητες χρυσοφόρων ελληνικών ομολόγων. Τώρα ετοιμάζουν τον επόμενο γύρο ελληνικού δανεισμού, στήνοντας σκηνικό για ακόμη μεγαλύτερα κέρδη φυσικά...
ΤΩΡΑ ΤΡΕΜΟΥΝ Τα κράτη, όμηροι των τραπεζών ΚΑΘΥΒΡΙΖΟΥΝ την Ελλάδα οι Γερμανοί. Εχουν όμως ταραχθεί ακόμη και αυτοί από την επίδειξη δύναμης των τραπεζών. «Η Κοινότητα θα έπρεπε να σκεφθεί πώς θα μπορέσει να αποξηράνει αυτόν τον βάλτο (των τραπεζών) που πιάνει ομήρους ολόκληρες χώρες» έγραψε σε πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο της η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Η «Μοντ» είναι εξοργισμένη: «Μόλις έναν χρόνο αφότου τα κράτη έσωσαν τις τράπεζες αφιερώνοντας κολοσσιαία ποσά και στις δύο όχθες του Ατλαντικού -25% του ΑΕΠ σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα- τα χρεωμένα κράτη πέφτουν θύματα επιθέσεων από τα ίδια τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που διέσωσαν. Αυτό είναι ένα από τα πικρά μαθήματα της ελληνικής κρίσης» ομολογεί η γαλλική εφημερίδαΤρίτη 2 Μαρτίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
